مقایسه سرشت و منش در مردان سیگاری و غیر سیگاری

هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی‌های سرشت و منش در دو گروه سیگاری و غیر سیگاری بر اساس ابعاد هفتگانه شخصیت در مدل روانی زیستی کلونینجر است. طرح پژوهش علی مقایسه‌ای، و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر دانشگاه تهران است که از میان آن‌ها تعداد 200 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس نشانگان وابستگی به نیکوتین (ndss؛ شیفمن، 2004) و سیاهه سرشت و منش کلونینجر (tci-56) (1994) است. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (manova) و رگرسیون لجستیک و با کمک نرم‌افزار spss نسخه 22 تحلیل گردید. نتایج نشان داد که دو گروه تنها در دو مولفه نوجویی و خودهدایت‌مندی با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. سیگاری‌ها در مولفه نوجویی و خودهدایت‌مندی نمره پایین‌تری در مقایسه با گروه غیرسیگاری کسب کردند. لذا می‌توان نتیجه گرفت که دو مولفه نوجویی و خودهدایت‌مندی شانس تعلق به وابستگی به سیگار یا عدم وابستگی را پیش‌بینی می‌کنند (0.001>p)؛ به طوری‌که افزایش نمره نوجویی با شانس عدم وابستگی و افزایش نمره خودهدایتمندی با کاهش احتمال وابستگی به سیگار همبسته است.