اثربخشی درمان رویارویی و بازداری از پاسخ (Erp) بر علائم وسواس فکری عملی و رضایت زناشویی زنان متاهل

درمان رویارویی و بازداری از پاسخ به عنوان شیوه ای درمانی برای دستیابی به نیازهای روانی و جسمانی افراد شناخته شده است. هدف از پژوهش، بررسی تاثیر درمان رویارویی و بازداری از پاسخ بر علائم وسواس فکری عملی و رضایت زناشویی بود.  جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل 45-25 سال شهر تهران در سال 1395 بود. با بهره گیری از یک طرح آزمایشی کنترل شده تصادفی، نمونه ای مشتمل بر 60 نفر از زنان متاهل شهر تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به گونه تصادفی به دو گروه 30 نفره گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ و وسواس فکری عملی مادسلی (moc) بود. کلیه آزمودنی ها ابتدا پرسشنامه مادسلی را تکمیل کردند. گروه آزمایش در دوره های درمان رویارویی و بازداری از پاسخ شرکت کردند، اما گروه کنترل ملاقات های ساده با درمانگر داشتند. داده ها از پرسشنامه ها استخراج، و با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که درمان رویارویی و بازداری از پاسخ موجب کاهش علائم وسواس فکری عملی و افزایش رضایت زناشویی در مقایسه با گروه کنترل شده است. به عبارت دیگر، درمان رویارویی و بازداری از پاسخ در گروه آزمایش باعث کاهش سه مولفه وارسی، شستشو و کندی شده است.