بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس رضایت مندی زوجیت در گروه معلمان متاهل زن شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرم یابی مقیاس رضایت مندی زوجیت افروز بود. بدین منظور نمونه ای به حجم 415 نفر از معلمان متاهل زن در مدارس راهنمایی و متوسطه شهر تهران که به روش نمونه برداری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند (حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان)، پرسشنامه رضایت مندی زوجیت (110 سوالی در طیف لیکرت 4 درجه ای از کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد ضریب اعتبار پرسشنامه از طریق فرمول کلی آلفای کرونباخ 0.989 است. در بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی استفاده شد. پس از حذف سوالات نامناسب و با استفاده از تحلیل مولفه های اصلی، چرخش پروماکس، و ماتریس عاملی، نمودار شیب دار و غیره از مجموعه 108 سوالی، تعداد 9 عامل استخراج شد. برای بررسی روایی همگرا، همبستگی بین دو مقیاس رضایت مندی زوجیت افروز و رضایت مندی زناشویی اینریج در سطح اطمینان 0.99، (0.01=p) همبستگی 0.437 بدست آمد که نتایج نشان داد روایی همگرای مناسب بین دو ابزار فوق وجود دارد.