|
|
حذف آرسنیک سه ظرفیتی و کروم شش ظرفیتی از محلولهای آبی با استفاده از نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی (nzvi) و تعیین ایزوترمهای جذب
|
|
|
|
|
نویسنده
|
موذنی ملیحه ,ابراهیمی افشین ,رفیعی نسیم ,پورزمانی حمیدرضا
|
منبع
|
تحقيقات نظام سلامت - 1396 - دوره : 13 - شماره : 1 - صفحه:126 -133
|
چکیده
|
مقدمه: آرسنیک و کروم از جمله فلزات سنگین است که به عنوان آلایندههای متداول منابع آب و فاضلاب مطرح میباشد. نانو ذرات آهن با ظرفیت صفر (nano zero valent iron یا nzvi) به دلیل ظرفیت بالای خود قادر به حذف این آلایندهها میباشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی حذف آرسنیک (iii) و کروم (vi) از محلولهای آبی با استفاده از nzvi و تعیین ایزوترمهای جذب بود.روشها: جهت تعیین و تاثیر پارامترهایی مانند ph، غلظت اولیه، مقدار nzvi و زمان بر حذف آرسنیک و کروم از نرمافزار طراحی آزمایش استفاده شد. غلظت نهایی فلزات توسط دستگاه پلاسمای القایی جفت الکترونی (icp یا inductively coupled plasma) اندازهگیری شد. سپس، بهترین ایزوترمهای جذب تعیین گردید.یافتهها: نتایج نشان دهنده حذف بهینه آرسنیک در غلظت اولیه 10 میلیگرم بر لیتر، زمان 5 دقیقه، 7 = ph و مقدار nzvi برابر 5 گرم بر لیتر بود. حذف آرسنیک توسط nzvi در غلظتهای مختلف از ایزوترمهای جذب langmuir پیروی کرد. واکنش آرسنیک در حضور nzvi در محیط خنثی و در حضور غلظت بالای nzvi بسیار سریع رخ داد. کارایی حذف آرسنیک با افزایش غلظت رابطه عکس داشت. کارایی حذف کروم توسط nzvi بسیار پایین بود.نتیجهگیری: نتایج نشان داد که nzvi در حذف آرسنیک از محلولهای آبی دارای کارایی بالایی است. بنابراین، میتوان از آن در حذف این فلز از آبهای آلوده و فاضلابهای صنعتی استفاده نمود، اما کارایی حذف کروم توسط nzvi بسیار کم میباشد.
|
کلیدواژه
|
آرسنیک سه ظرفیتی ,کروم شش ظرفیتی ,جذب سطحی ,نانو ذرات آهن (nzvi) ,محلولهای آبی ,ایزوترم جذب
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, مرکز تحقیقات محیط زیست، پژوهشکده پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر و گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, مرکز تحقیقات محیط زیست، پژوهشکده پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر و گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|