فعالیت فیزیکی و عوامل پیش‌بینی کننده آن بر اساس مدل ارتقای سلامت pender در دانش‌آموزان امیدیه

مقدمه: انجام فعالیت فیزیکی منظم در حفظ و ارتقای سلامت جامعه تاثیر زیادی دارد. فعالیت فیزیکی منظم در بین دختران نوجوان کاهش یافته است و دلایل این امر به طور کامل مشخص نیست. مطالعه حاضر، با هدف مطالعه رفتار فعالیت فیزیکی دانش‌آموزان شهرستان امیدیه و عوامل پیش‌بینی کننده آن بر اساس مدل ارتقای سلامت pender طراحی شد.روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی بر روی 430 دانش‌آموز دختر دبیرستانی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی انجام گرفت. جمع‌آوری داده‌ها با کمک پرسش‌نامه‌ و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های همبستگی، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی صورت گرفت.یافته‌ها: از کل نمونه‌ها 25 درصد در طول هفته گذشته هیچ فعالیت فیزیکی نداشتند‌ و فقط 4/4 درصد بین 7-6 روز در هفته به مدت 30 دقیقه فعالیت فیزیکی انجام دادند. نمرات اکثر سازه‌های مدل pender در حد میانگین نمره قابل کسب بود، اما نمره‌ برنامه‌ریزی برای عمل و خودکارامدی در نیمی از نمونه‌ها پایین‌تر از میانگین نمره‌ قابل اکتساب بود. سازه‌های مدل pender با رفتار فعالیت فیزیکی رابطه‌ معنی‌دار داشت (05/0 > p). در کل 24 درصد از تغییرات رفتار فعالیت فیزیکی با کمک سازه‌های مدل pender قابل پیش‌بینی بود (05/0 > p).نتیجه‌گیری: رفتار فعالیت فیزیکی دختران نوجوان در سطح قابل قبولی قرار ندارد. این نکته می‌تواند زنگ خطری برای افزایش بیماری‌های مزمن در آینده‌ این جمعیت باشد و با توجه به این که اکثر سازه‌های الگوی ارتقای سلامت pender با رفتار فعالیت فیزیکی مرتبط بوده‌، این امر می‌تواند دستمایه‌ای برای طراحی مداخلات موثر جهت افزایش این رفتار در نوجوانان باشد.