ارزیابی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در بخش‌های بیمارستانی با استفاده از شاخص mapo

مقدمه: اختلالات اسکلتی- عضلانی از مشکلات بهداشتی مهم در پرستاران است. از جمله دلایل مهم در کارکنان پرستاری وظایف جابجایی بیمار می‌باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در بخش‌های بیمارستانی با استفاده از شاخص mapo (movement and assistance of hospital patient) بود.روش‌ها: این مطالعه به صورت توصیفی و مقطعی در بین 200 نفر از پرسنل پرستار شاغل در 30 بخش، 5 بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های ویژگی‌های دموگرافیک، nordic و چک‌لیست شاخص mapo جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و excel انجام شد.یافته‌ها: میانگین ساعات کار در روز برای هر دو گروه مرد و زن 46/0 ± 31/7 ساعت بود. بر اساس یافته‌ها، بین جنس، سن، سابقه کاری، شغل، bmi (body mass index) و ورزش کردن با اختلالات مربوط به اندام‌ها از لحاظ آماری رابطه معنی‌داری وجود داشت (05/0 > p). در شاخص mapo، 1/21 درصد از افراد مورد بررسی در ناحیه 1 یا ریسک خطر قابل اغماض یا چشم‌پوشی، 6/52 درصد در ناحیه 2 یا برنامه‌های مداخله‌ای میان مدت و بلند مدت و در نهایت، 3/26 درصد در ناحیه 3 یا مداخله‌ای فوری و بهبود شرایط محیطی قرار داشتند.نتیجه‌گیری: میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در میان پرسنل پرستاری بالا است. جهت کاهش اختلالات مذکور، پیشنهاد می‌گردد که تجهیزات مدرن لازم برای جابجایی بیماران خریداری و نحوه صحیح استفاده از این تجهیزات به پرسنل آموزش داده شود و تعداد نیروی کافی در هر بخش استخدام گردد تا از وارد آمدن فشار ناشی از کمبود نیروی کاری بر افراد کاسته شود.