بررسی علل و روند 5 ساله مرگ و میر استان ایلام از سال 1386 تا 1390

مقدمه: یکی از شاخص‌های مهم برای انجام برنامه‌ریزی‌های مربوط به سلامت جوامع، میزان و علل مرگ و میر در آن جوامع است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی علل و روند 5 ساله مرگ و میر استان ایلام در محدوده سال 86 تا 90 بود.روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی- توصیفی- تحلیلی بود که بر روی داده‌های ثبت شده مرگ استان ایلام به تفکیک در مناطق شهری و روستایی از سال 86 تا90 انجام شد. داده‌های مورد نیاز مطالعه توسط یک فرم محقق ساخته از اطلاعات جمع‌آوری شده توسط واحدهای گسترش و آمار مرکز بهداشت استان (سیستم ثبت مرگ) و نیز از آمارهای مرگ اعلام شده توسط سازمان ثبت احوال استان جمع‌آوری شده و مهم‌ترین علل مرگ به تفکیک استخراج گردید.یافته‌ها: میزان مرگ در مناطق شهری و روستایی استان به ترتیب در سال 86، 3/3 و 2/5 در هزار و در سال 90 در حدود 6/4 و 6/3 در هزار گزارش شد. همچنین، میزان مرگ و میر در زنان طی این سال‌ها از 1/3 به 6/3 و در مردان از 8/4 به 9/4 رسید. بیشترین تعداد مرگ و میر در مناطق شهری و روستایی در گروه سنی 70 سال به بالا و بیشترین علت مرگ در استان، بیماری‌های قلبی و عروقی بود.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که به ترتیب در شهر و روستا در سال 86، با 9/43 درصد و 36 درصد و در سال 90، با 9/52 درصد و 1/39 درصد ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی بود. در طی سال‌های مورد بررسی 86 تا 90، سیر مرگ به علت بیماری‌های قلبی- عروقی افزایش، سرطان‌ها کاهش، سوانح و حوادث دارای نوسان بوده و در مجموع تا حدودی کاهش، خودکشی تا حدودی کاهش، کهولت کاهش و سایر موارد نیز به طور تقریبی ثابت بود. از آن‌جا که ابتلا به این دسته از بیماری‌ها تا حدود زیادی وابسته به سبک زندگی است، به نظر می‌رسد که انجام برنامه‌ریزی لازم از طریق وضع قوانین و مقررات و نیز آموزش در خصوص عوامل خطرساز سلامت نظیر استعمال دخانیات، بی‌تحرکی، رژیم غذایی نامناسب، اضطراب و... در راستای بهبود سبک زندگی افراد، زمینه کاهش این دسته از بیماری‌ها را فراهم می‌سازد.