بررسی قدرت پیشگویی کنندگی نظریه رفتار برنامه‌ ریزی شده بر قصد زوجین نابارور در حل مشکل ناباروری

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات عمده پزشکی در دنیای امروز به شمار می‌رود که میزان آن در سراسر دنیا در حال افزایش است. ناباروری بر مردان و زنان سنین باروری تاثیر می‌گذارد. همچنین، زوجین را در معرض مشکلات عاطفی و روانی فراوانی قرار می‌دهد. نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده یکی از مدل‌هایی است که فرایند اصلی پذیرش رفتارهای مناسب را توضیح می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی قدرت پیشگویی کنندگی نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بر قصد زوجین نابارور در حل مشکل ناباروری طراحی شد.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 64 نفر از زوجین نابارور مراجعه کننده به مطب متخصصان زنان و نازایی شهر بیرجند، در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. افراد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته منطبق با سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بود. روایی پرسش‌نامه با استفاده از نظرات 10 نفر از متخصصان و پایایی آن نیز به وسیله ضریب cronbach's alpha تایید گردید. برای تعیین چگونگی ارتباط سازه‌ها، از ضریب همبستگی pearson و جهت تعیین سهم هر یک از سازه‌ها، از روش آنالیز رگرسیون استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 0/050 > p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین سنی زوجین شرکت کننده 5/24 ± 30/68 سال بود. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین تمام متغیرهای مدل رفتار برنامه‌ریزی شده با قصد مشاهده گردید (0/050 > p). نتایج آنالیز رگرسیون مشخص نمود که سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده، 36 درصد واریانس قصد را پیشگویی می‌کند. سازه‌های کنترل رفتار درک شده (0/465 = β) و نگرش (0/289 = β)، به ترتیب بهترین پیشگویی کننده قصد حل مشکل ناباروری بودند (0/050 > p).نتیجه‌گیری: نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده می‌تواند قصد حل مشکل ناباروری را در زوجین پیشگویی نماید.