بررسی ارتباط عوامل تاثیرگذار با حداکثر اکسیژن مصرفی کارگران معدنی در اصفهان

مقدمه: اندازه‌گیری بیشترین ظرفیت هوازی (vo2max) در ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کارگر و کار اهمیت دارد. بدین ترتیب، علاوه بر حفظ تندرستی و توانایی جسمی، میزان تولید و بهره‌وری نیز بیشتر خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف برآورد ظرفیت هوازی و تعیین عوامل موثر بر آن در کارگران معدن انجام شد. از آن‌جایی که برآورد حداکثر ظرفیت هوازی کارگران معدن در ایران برای اولین بار در این مطالعه انجام گردید، ثبت این داده‌ها در بانک اطلاعات داده‌های کشوری بسیار مفید خواهد بود.روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر، 85 نفر از کارگران یک معدن زیرزمینی در استان اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند و اطلاعات دموگرافیک و شاخص‌های قد، وزن، شاخص توده بدنی (body mass index یا bmi) و ضربان قلب آنان اندازه‌گیری و ثبت گردید. میزان vo2max نیز بر اساس نموگرام astrand‏ ‏و با استفاده از دوچرخه ارگومتر محاسبه شد. در نهایت، ارتباط متغیرهای ثبت شده با ظرفیت هوازی با استفاده از آزمون‌های independent t و آنالیز رگرسیون در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین ظرفیت هوازی در کارگران 0/86 ± 4/22 لیتر در دقیقه به دست آمد. نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون نشان داد که بین ظرفیت هوازی با bmi، سن و سابقه کاری ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. همچنین، بر اساس نتایج آزمون t، بین ظرفیت هوازی با سیگار کشیدن (0/036 = p) و ورزش کردن (0/001 > p) رابطه معنی‌داری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که bmi شاخص مناسبی برای پیش‌بینی حداکثر اکسیژن مصرفی و به دنبال آن برآورد ظرفیت انجام کار فیزیکی نیست. همچنین، نتایج بیان می‌کند که انجام فعالیت منظم ورزشی و عدم استعمال دخانیات، تاثیر بسزایی بر حداکثر اکسیژن مصرفی کارگران معدن دارد.