بررسی سمیت احتمالی فاضلاب سه نوع از صنایع آبکاری فلزات بر باکتری‌های رایج در واحد رآکتور منقطع متوالی ‏(sbr) تصفیه‌خانه فاضلاب های صنعتی

مقدمه: مواد سمی ورودی به تصفیه‌ خانه‌های فاضلاب، باعث اختلال در واحدهای بیولوژیکی می‌گردند. بنابراین، شناخت منابع تولید کننده فاضلاب‌های سمی ضروری است. در این مطالعه، سمیت پساب سه نوع از صنایع آبکاری با استفاده از باکتری‌های واحد رآکتور منقطع متوالی (sequencing batch reactor یا sbr) مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: جهت تعیین میزان بازدارندگی رشد در هر غلظت، از 0/5 سی‌سی‌ باکتری‌های واحد sbr کشت داده شده در محیط نوترینت براث (nutrient broth) بر روی محیط کشت نوترینت آگار استفاده شد. داده‌ها توسط آنالیز probit در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و توسط آن، ec50 (50% effective concentration) محاسبه گردید.یافته‌ها: بر اساس یافته‌های حاصل شده از پساب‌های نوع اول، دوم و سوم، به ترتیب غلظت‌های 1، کمتر از 50 و کمتر از 100 میلی‌لیتر بر لیتر تاثیری در رشد باکتری‌های مورد آزمایش نداشت؛ در حالی که غلظت 1000 میلی‌لیتر بر لیتر از هر نوع پساب، باعث مرگ تمام گونه‌های باکتریایی مورد آزمایش گردید. بیشترین و کمترین مقادیر ec_50 در سه نوع پساب‌ به ترتیب در نمونه‌های 3 (960 میلی‌لیتر بر لیتر) و 1 (6/5 میلی‌لیتر بر لیتر) مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پساب بعضی از صنایع آبکاری حتی در کمترین غلظت‌ها نیز می‌تواند اثرات مضری بر جمعیت باکتریایی واحدهای بیولوژیکی تصفیه‌خانه‌ها داشته باشد. بنابراین، توصیه می‌شود تا با توجه به نوع فرایند این صنایع، استانداردهای تخلیه‌ای و قوانین تصفیه در محل برای آن‌ها وضع گردد.