بررسی غلظت بنزوات سدیم در دوغ‌های توزیع شده در سطح عرضه شهر اصفهان

مقدمه: دوغ نوشیدنی تخمیری است که مانند دیگر نوشیدنی‌ها قابلیت فساد میکروبی دارد. نگهدارنده اسید بنزوئیک و نمک آن (بنزوات سدیم) جهت کنترل فساد میکروبی در دوغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. این در حالی است که بر اساس ضوابط سازمان غذا و دارو و سازمان ملی استاندارد ایران، استفاده از هر گونه نگهدارنده در شیر و فرآورده‌های لبنی ممنوع اعلام شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان بنزوات سدیم در دوغ‌های توزیع شده در سطح عرضه شهر اصفهان بود.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، غلظت بنزوات سدیم در 36 نمونه دوغ تولیدی ازسه برند (a، b و c) توزیع شده در سطح عرضه شهر اصفهان در سال 1394، با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری در نرم‌افزار spss با استفاده از آزمون آماری anova جهت مقایسه میانگین بنزوات سدیم در برندهای مختلف نمونه‌برداری شده دوغ صورت گرفت. در تمامی آزمون‌ها سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: طبق بررسی انجام شده، دوغ تولیدی کارخانه فراورده لبنی با برند c بیشترین میزان بنزوات سدیم (ppm 0/55 ± 4/84) و برند a کمترین محتوای بنزوات سدیم با مقدار (ppm 0/11 ± 4/03) را دارا بود. در همه نمونه‌های دوغ، بنزوات سدیم شناسایی شد. اختلاف معنی‌داری در غلظت بنزوات سدیم اندازه‌گیری شده در سه برند مورد مطالعه مشاهده گردید (0/001 > p).نتیجه‌گیری: مشاهده غلظت پایینی از بنزوات سدیم در همه نمونه‌های دوغ مورد بررسی در مطالعه حاضر، می‌تواند به دلیل تشکیل طبیعی این ترکیب در ماست و انتقال آن به دوغ باشد. همچنین، نظر به فاصله زیاد بنزوات سدیم شناسایی شده در مطالعه حاضر با مقادیر تعیین شده در استاندارد بین‌المللی کدکس برای نوشیدنی‌های تخمیری تا مقدار mg/kg 300، تعیین حد مجاز بنزوات سدیم در دوغ بر اساس الگوی تغذیه‌ای بومی پیشنهاد می‌شود.