ارتباط بین علایم اختلالات روانی و فرسودگی شغلی در کارکنان بهداشتی و درمانی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف، تعیین رابطه بین علایم اختلالات روانی با فرسودگی شغلی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود. تعداد 300 کارمند با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. علایم اختلالات روانی، متغیرهای پیش‌بین و فرسودگی شغلی، متغیرهای ملاک پژوهش حاضر بودند. نشانگان اختلالات روانی تجدید نظر شده و پرسش‌نامه شغلی maslach (maslach burnout inventory یا mbi)، ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها بود.یافته‌ها: رابطه مثبت و معنی‌داری بین فرسودگی شغلی و کلیه نشانه‌های اختلالات روانی وجود داشت. پرخاشگری عامل پیش‌بینی کننده معنی‌دار خستگی هیجانی 0.52 = r، 0.001 > p) و مسخ شخصیت (0.41 =0.010r، = p) بود. از بین علایم اختلالات روانی، پرخاشگری 0.45 = r، 0.030 = p) و افکار پارانویید (0.45 = r، 0.001 > p) توانسته بودند به طور مثبت و معنی‌داری، بعد کاهش عملکرد را پیش‌بینی نمایند.نتیجه‌گیری: در میان علایم اختلالات روانی، پرخاشگری مهم‌ترین عامل پیش‌بینی کننده فرسودگی شغلی محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی برای خدمات آموزشی، سازمانی و مداخلات روانی بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می‌تواند نقش مهمی در ارتقای سلامت روان و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی داشته باشد.