ارزیابی تراز صدای محیطی و میزان مواجهه با صدا در یک صنعت فولاد

مقدمه: در صنعت فولاد گستره وسیعی از تجهیزات و ماشین آلات در فرآیند تولید مورد استفاده قرار می‎گیرند که از منابع صدای آزاردهنده محسوب می‎گردند. هدف این مطالعه ارزیابی تراز صدای محیطی و میزان مواجهه‌ با صدا در واحدهای مختلف یک صنعت فولاد بود. روش‌ها: پس از شناسایی منابع و ویژگی‎های صوتی تجهیزات در فرایند تولید، اندازه‎گیری تراز صدای محیطی و میزان مواجهه‌ فردی به ترتیب با استفاده از ترازسنج صدا مدلcell.450 بر طبق استاندارد 9612 iso و دوزیمتر مدل tes-1345انجام گردید. توزیع تراز صدا در سطح کارگاه‌ها به‌صورت نقشه صوتی با استفاده از نرم‌افزار autocad تهیه گردید. میزان افت شنوایی کارگران درطول سه سال متوالی از پرونده کارگران استخراج و نسبت به تراز صدای معادل مواجهه و دز صدای دریافتی مورد آنالیز قرار گرفت.یافته‌ها: در کل کارخانه از مجموع ایستگاه‌های اندازه‌گیری 5/18% در محدوده خطر قرار داشت. متوسط تراز فشار صوت در 4 واحد اصلی کوره، انرژی، چدنریزی و موادرسانی به ترتیب در حدود 97/6، 95، 89/7 و 83 دسی‌بلa و تراز صوت در سه زیرواحد کوره بلند، سالن بلوور و سالن کولینگ تاور بیش از 90 دسی‌بل برآورد گردید. میانگین دز صدای دریافتی کارگران در زیرواحدهای کوره، چدن‌ریزی، بلوور، بگ فیلتر و کولینگ تاور به ترتیب282/8%، 295/12%، 239/9% 234% و 180/5% تعیین گردید. میانگین افت شنوایی ناشی از صدا در طول سه سال متوالی به ترتیب 12/4، 14/5 و 15/4 دسی‌بل a بود.نتیجه‌گیری: واحدهای کوره، انرژی و چدن‌ریزی دارای شرایط نامناسبی به لحاظ آلودگی صوتی می‌باشند به‌طوری‌که میانگین افت شنوایی کارگران آن‌ها در هر سال 5/1 دسی‌بل افزایش داشته است. لذا باید اقدامات کنترلی مناسبی در این واحدها صورت گیرد.