ارتباط بین از دست‌دهی دندان و سندرم روده تحریک‌پذیر در بزرگسالان ایرانی

مقدمه: هر چند ارتباط بین تعداد دندان‌ها و اختلالات گوارشی شناخته شده است، اطلاعات محدودی در مورد رابطه بین از دست دادن دندان‌ها و سندرم روده تحریک‌پذیر (ibs یا irritable bowel syndrome) موجود است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین وضعیت دندانی و ibs در بین بزرگسالان ایرانی بود.روش‌ها: در این مطالعه مقطعی بر روی 4012 بزرگسال ایرانی، وضعیت دندانی به وسیله پرسش‌نامه خود اجرا ارزیابی شد. شرکت‌کننده‌ها در سه گروه اصلی طبقه‌بندی شدند: افراد دارای کلیه دندان‌ها، 5-1 دندان از دست داده، بیش از 5 دندان از دست داده‌اند. ibs و زیر گروه‌های آن بر اساس معیارهای rome iii تعریف شدند.یافته‌ها: پس از تعدیل متغیرهای مخدوشگر، افرادی که 5-1 دندان را از دست داده بودند، 33/1 برابر شانس بیشتری برای ابتلا به ibs در مقایسه با افراد دارای کلیه دندان‌ها، داشتند. پس از کنترل متغیرهای مخدوشگر افرادی که 5-1 دندان را از دست داده بودند، از 37٪ شانس بیشتری برای ابتلا به ibs با غلبه یبوست، در مقایسه با افراد دارای کلیه دندان‌ها برخوردار بودند (odds ratio: 1/37 ٪؛ 95٪ فاصله اطمینان: 1/86-0/01). چه در مدل خام و چه در مدل‌های تعدیل شده، رابطه معنی‌داری بین وضعیت دندانی و سایر زیرگروه‌های ibs دیده نشد. هم‌چنین رابطه‌ای بین از دست دادن بیش از 5 دندان و شیوع ibs یافت نشد.نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد از دست دادن 5-1 دندان به صورت معنی‌داری خطر ibs را افزایش می‌دهد به خصوص در مورد ibs با غلبه یبوست. این رابطه در گروه مردان برخلاف زنان معنی‌دار بود. جهت تایید این یافته‌ها نیاز به مطالعات بیشتر از نوع آینده‌نگر می‌باشد.