امکان سنجی استفاده از فرایند اکسیداسیون پیشرفته (o3/h2o2) بر روی بازدارندگی داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی

مقدمه: دفع ترکیبات دارویی به محیط زیست به عنوان آلاینده‌های نو ظهور، نگرانی قابل توجهی ایجاد کرده و استفاده از روش‌های جدید تصفیه فاضلاب جهت حذف این ترکیبات ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر امکان‌سنجی استفاده از فرایند ازناسیون بر روی تاثیر داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان‌سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی است. روش‌ها: در این مطالعه تعداد 12 آزمایش هضم بیهوازی به منظور بررسی میزان بازدارندگی داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان‌سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی به روش ناپیوسته قبل و پس از کاربرد فرایند اکسیداسیون پیشرفته (o3/h2o2) در راکتورهایml 500 که 30% جرم زیستی بیهوازی و 70% سوبستره بود، انجام شد. تکنیک مورد استفاده در این مطالعه جهت سنجش متان تولیدی روش جابجایی مایع بود. مدت هر آزمایش در حدود 8 تا 16روز به طول انجامید.یافته‌ها: میزان متان تجمعی در غلظت‌های 25، 50، 100، 175، 250 و mg/l350 داروی دیکلوفناک به‌ترتیب 764.24، 845.42، 82، 102.09.، 25.42 و ml1.64اندازه‌گیری شد. این میزان با کاربرد فرایند پیش تصفیه o3/h2o2 به مدت 180 دقیقه در غلظت‌های 25، 100، 250 و mg/l350 به ترتیب 8.61، 26.65، 4.1 و ml4.1 مشاهده شد که نشان می‌دهد کاربرد فرایند ازن نه تنها سبب افزایش تولید متان نشد بلکه در تمامی غلظت‌ها تولید متان پس از فرایند ازن کاهش پیدا کرد.نتیجه‌گیری: داروی دیکلوفناک در غلظت‌های بالا بر روی فعالیت هاضم‌های بی هوازی اثر بازدارندگی شدیدی دارد و هم‌چنین در اثر تجزیه این دارو پس از روش پیش تصفیه با فرایند ازناسیون احتمالاً ترکیبات واسطه‌ای ایجاد شده که اثرات شدیدتری بر باکتری‌های بی هوازی در هاضم‌ها داشته و قابلیت تجزیه بیولوژیکی کمتری دارند