بررسی عوامل موثر بر دفع پیوند قرنیه در بیماران قوز قرنیه با بکارگیری مدل‌بندی بیزی خطر وایبول دومتغیره بر اساس تابع مفصل کلایتون

مقدمه: کراتوکنوس یک بیماری دو طرفه قرنیه است، که یکی از راه‌های درمان آن انجام پیوند است. ممکن است پیوند توسط سیستم ایمنی فرد گیرنده، دفع گردد که این مساله موجب شکست پیوند خواهد شد. هدف این مطالعه تحلیل بیزی عوامل موثر بر دفع پیوند قرنیه دو طرفه بر اساس تابع مفصل است.روش‌ها: یک نمونه از زمان بقای پیوند دوطرفه کراتوکنوس بررسی شد. از آن‌جایی که بین زمان‌های دفع پیوند قرنیه همبستگی وجود دارد، برای تحلیل داده‌های زمان دفع پیوند قرنیه دو طرفه از مفصل ارشمیدسی کلایتون استفاده شد، به طوری‌که برآورد پارامترها به روش تحلیل بیزی و بر اساس الگوریتم‌های مونت‌کارلوی زنجیر مارکوفی و به کمک نرم‌افزار winbugs انجام گرفت. برای مدل‌بندی تابع خطر، مدل خطر وایبول به‌کار گرفته شد.یافته‌ها: وجود واسکولاریزاسیون قرنیه در زمان دفع پیوند اول و تازگی قرنیه در زمان دفع پیوند دوم تاثیر معنی‌داری بر زمان دفع پیوند داشتند. هم‌چنین سن در زمان انجام پیوند، تاثیر جزیی معنی‌دار در هر دو زمان دفع اول و دوم داشت. میانگین پسین پارامتر همبستگی برای مفصل کلایتون برابر با 0.98 و ضریب همبستگی تاوکندال بین زمان‌های دفع پیوند اول و دوم قرنیه 0.3 به دست آمد.نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از همبستگی بین زمان‌های دفع پیوند اول و دوم است. افزایش سن به‌صورت جزیی خطر دفع پیوند را بالا می‌برد. نگهداری قرنیه در محلول و هم‌چنین وجود واسکولاریزاسیون قرنیه باعث افزایش خطر دفع پیوند قرنیه می‌شود..