تعیین و مقایسه اضطراب امتحان و منبع کنترل در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان‌های داران و چادگان

چکیده مقدمه: اضطراب امتحان عامل ضعف سیستم ایمنی بدن، بازدارنده پیشرفت تحصیلی، کاهش کارآمدی تحصیلی و تحمیل هزینه‌های زیاد بر جوامع است. منبع کنترل، چگونگی جست و جو و شیوه پردازش اطلاعات در محیط در رابطه با وقایع و مسایل زندگی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه اضطراب امتحان و منبع کنترل درونی و بیرونی در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان‌های داران و چادگان استان اصفهان در سال 1390 صورت پذیرفت.روش‌ها: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود که تعداد 288 نفر دانشجو به روش تصادفی با انتساب متناسب انتخاب و وارد مطالعه گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد اضطراب اشپیلبرگر و منبع کنترل راتر به همراه بخش اطلاعات جمعیت‌شناختی بود که به صورت خود گزارش‌دهی تکمیل گردیدند. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری spss نسخه 18 و به وسیله آمار توصیفی و آزمون‌های تحلیلی نظیر t-test، anova، mann-whitney u، kruskal-wallis h و chi-square در سطح معنی‌داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین سن دانشجویان 06/4±26/22 سال، 1/67% زن، 3/28% متاهل، 2/70% ساکن شهر بودند. 7/21% دارای منبع کنترل درونی، 3/78% بیرونی و 4/3% دارای اضطراب خفیف، 6/30% متوسط به پایین، 2/51% متوسط به بالا، 8/12% نسبتا شدید، 2/1% دارای اضطراب شدید بودند. میان سطح اضطراب دانشجویان و منبع کنترل ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: در این مطالعه در بیش از نیمی از دانشجویان اضطراب با سطح متوسط به بالا وجود داشت، با توجه به اثرات منفی این اضطراب بر عملکرد تحصیلی دانشجویان، اجرای برنامه‌های پیشگیری از اضطراب، ارایه خدمات روان‌شناختی و مشاوره و همچنین با توجه به بی‌ارتباط بودن منبع کنترل دانشجویان با سطح اضطراب آنها، شناسایی دیگر علل مرتبط با آن و سپس برنامه‌ریزی جهت مرتفع نمودن آنها، پیشنهاد می‌شود.