به کارگیری مدل تضمین آموزش در بررسی آگاهی و نگرش اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مورد طرح درس

چکیده مقدمه: آموزش علوم پزشکی مستلزم وجود برنامه آموزشی کارآمد می‌باشد و اهمیت طرح درس در پیشبرد آموزش انکارناپذیر است. این مطالعه با هدف بکارگیری مدل تضمین آموزش در بررسی آگاهی و نگرش اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مورد طرح درس در سال 1392 انجام شد. روش‌‌ها: تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی می‌باشد که جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نفر بودند که به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته در سه بخش شامل سوالات دموگرافیک، سوالات آگاهی (37 سوال چهارگزینه‌ای) در قالب اجزا مدل تضمین آموزش و سوالات نگرشی بود که روایی صوری، محتوی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها، از آزمون‌های استنباطی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس یک عاملی و t-test استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 18 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین نمره کل اعضای هیات علمی شرکت‌کننده در مطالعه 14 (از 37) با انحراف معیار 2/8 بود در آیتم‌های اصول برنامه‌ریزی، محتوی و اهداف آموزشی اختلاف معنی‌داری بین اعضای هیات علمی دانشکده‌ها وجود داشت. بیشترین نمره کل آگاهی به اعضای هیات علمی با تحصیلات فوق تخصص و کمترین نمره به سطح تحصیلات تخصص اختصاص داشت و اعضای هیات علمی مرد و زن به ترتیب کمترین و بیشترین نمره کل آگاهی را کسب کردند. در تمام آیتم‌های اجزا مدل تضمین آموزش اختلاف معنی‌داری بین اعضای هیات علمی بر حسب سابقه کارگاه وجود داشت. میانگین نمره کل نگرشی اعضای هیات علمی شرکت‌کننده در مطالعه 6/44 با انحراف معیار 4/3 بود. نتیجه‌گیری: اساتید دانشگاه از نظر آگاهی در وضعیت مناسبی قرار نداشتند اما نگرش نسبتا خوبی به طرح درس داشتند لزوم برنامه‌ریزی‌های دقیق و مداوم برای بهبود این مساله ضروری است.