بررسی موانع درک شده انجام فعالیت جسمانی در دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهرستان ایذه در سال 1391- 1390

مقدمه: مطالعات زیادی در کشورهای مختلف دنیا به منظور شناسایی موانع انجام فعالیت جسمانی در نوجوانان و جوانان انجام شده است. اما در ارتباط با این موضوع در کشور ایران اطلاعات کافی در دسترس نیست. لذا این مطالعه با هدف جبران این نقیصه، در دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان ایذه انجام شد.روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی تعداد 500 دانش‌آموز دبیرستانی (شامل 300 دختر و 200 پسر) به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک پرسشنامه، موانع انجام فعالیت فیزیکی شرکت‌کنندگان مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده‌ها جمع‌آوری و با استفاده از برنامه spss نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد. ملاک معناداری آماری 05/0 p < بود. یافته‌ها: 8/69 % کل دانش‌آموزان غیرفعال بودند. دانش‌آموزان پسر نسبت به دختران فعال‌تر بودند. موانع خارجی انجام فعالیت جسمانی نسبت به موانع داخلی از اهمیت بیشتری برای نوجوانان برخوردار بودند. 3 سوال « مکان‌های ورزشی کمی در اختیار من است »، «برنامه زمان‌بندی اماکن ورزشی موجود، با شرایط من هماهنگ نیست» و «هزینه‌های ورزش خیلی زیادند» به عنوان مهمترین موانع انجام فعالیت فیزیکی توسط دانش‌آموزان ذکر شدند نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد موانع خارجی نسبت به موانع داخلی انجام فعالیت جسمانی در دانش‌آموزان نقش موثرتری دارد. همچنین دانش‌آموزان دختر بیشتر از پسران موانع را عامل مهم جلوگیری از انجام فعالیت جسمانی ذکر کردند. لذا درک این عوامل به آموزش‌دهندگان و متخصصین سلامت و سایر مسوولین در طراحی برنامه‌های مداخلاتی جهت ارتقای فعالیت جسمانی نوجوانان کمک می‌کند.