بررسی خصوصیات دموگرافیک مراجعه‌کنندگان به مرکز ژنتیک پزشکی اصفهان و ارتباط آن با ازدواج خویشاوندی در سال 1388

مقدمه: ازدواج‌های خویشاوندی در وراثت انسان بسیار با اهمیت هستند. این الگوی ازدواج از لحاظ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در بین کشورها و حتی در داخل یک کشور متفاوت است. با توجه به این مطلب که ازدواج خویشاوندی در ایران به عنوان یک الگوی ازدواج هنوز پایدار است و می‌تواند به دلایل گوناگون در آینده نیز ادامه داشته باشد، این مطالعه با هدف شناخت عوامل جمعیتی موثر بر ازدواج خویشاوندی و ارایه راهکارهای عملی و کاربردی در جهت کاهش ازدواج‌های خویشاوندی پر خطر در شهر اصفهان انجام شد.روش‌‌ها: روش تحقیق در این پژوهش تحلیل ثانویه داده‌های موجود در مرکز ژنتیک پزشکی اصفهان بود. جامعه آماری در این تحقیق، کلیه زوج‌های مراجعه‌کننده به مرکز ژنتیک پزشکی اصفهان بوده‌اند. داده‌ها با بررسی پرونده‌های موجود در چهار ماهه اول سال 1388 جمع‌آوری شده‌اند. در مجموع تعداد 2091 پرونده مورد بررسی قرار گرفته است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری مناسب و نرم‌افزار spss نسخه 18و در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: 4/50? از مراجعه‌کنندگان زن که ازدواج خویشاوندی داشته‌اند در گروه سنی 20-15 سال بودند. بیشترین درصد (8/86?) از زنان مراجعه‌کننده به این مرکز که تحصیلات‌شان زیر دیپلم بوده است. با یکی از خویشاوندان خود ازدواج کرده‌اند. در حدود 39? از زنان خانه‌دار و 4/50? از زنان محصل یا دانشجو ازدواجشان خویشاوندی بوده است. همچنین 5/83 ? از مراجعه‌کنندگان زن که والدینشان ازدواج فامیلی داشته‌اند خودشان نیز ازدواج فامیلی داشته‌اند.نتیجه‌گیری: این مطالعه ارتباط معناداری بین سن ازدواج زنان و تحصیلات زنان و اشتغال زنان با ازدواج خویشاوندی را نشان داد به طوری که زنان در گروه‌های سنی پایین‌تر بیشتر ازدواجشان خویشاوندی بوده است. همچنین با افزایش تحصیلات زنان ازدواج فامیلی کاهش پیدا کرده و زنان شاغل بیشتر ازدواجشان غیرخویشاوندی بوده است.