بررسی ارتباط شاخص توانایی انجام کار و ظرفیت فیزیکی انجام کار بر اساس معادله فاکس (VO2 max) در کادر پرستاری مرد شاغل در بیمارستان‌های شهر اصفهان

مقدمه: ارزیابی صحیح توانایی کار شاغلین از نقطه نظر اقتصادی برای کارفرمایان حایز اهمیت است و تقویت آن یکی از راه‌های افزایش بهره‌وری منابع انسانی در صنایع و سازمان‌ها می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین توانایی شاغلین با استفاده از دو شاخص ظرفیت فیزیکی انجام کار (pwc یا physical work capacity) و شاخص توانایی انجام کار (wai یا work ability index) و تعیین همبستگی بین آن‌ها بود. تعیین شاخص pwc با توجه به مقادیر wai جهت صرفه‌جویی در هزینه و زمان اندازه‌گیری دستگاهی pwc از اهداف دیگر طرح بود.روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی- مقطعی و بدون جهت بود. افراد مورد مطالعه 228 نفر از کادر پرستاری بیمارستان‌های شهر اصفهان بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. شاخص توانایی انجام کار با استفاده از پرسش‌نامه wai و شاخص pwc بر اساس معادله فاکس و با استفاده از دوچرخه ارگومتر تعیین شد. سپس داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزار 16spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‌یافته‌ها: میانگین شاخص wai در افراد مورد مطالعه (4/4 ± 25/38) و میانگین ظرفیت فیزیکی کار pwc (7/0 ± 45/4) به دست آمد. نتایج آزمون pearson نشان داد که بین ظرفیت فیزیکی انجام کار و wai در گروه‌های سنی مختلف همبستگی معنی‌دار وجود ندارد (05/0 < p، 3/0 = r). تحلیل رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که متغیرهای سن و بیماری‌های تشخیص داده شده توسط پزشک، تاثیرگذارترین عامل بر wai می‌باشد (05/0 > ‌p‌، 18/0 = b). آزمون pearson نشان داد که بین تعداد بیماری‌های تشخیص داده شده توسط پزشک و شاخص pwc در گروه‌های سنی 49-40 سال همبستگی معنی‌دار وجود دارد.نتیجه‌گیری: میانگین شاخص wai این مطالعه مانند سایر مطالعات در مشاغل مشابه در سطح قابل قبول قرار داشت (36 < ‌‌wai). شاخص wai و pwc در گروه‌های سنی مختلف ارتباط همبستگی معنی‌دار را نشان نداد (05/0 < p، 3/0 = r). این حاکی از آن است که تفاوت‌های اساسی در ارزیابی توانایی کار به وسیله دو شاخص وجود دارد و نمی‌توان با استفاده از مقادیر wai شاخص pwc را پیش‌بینی کرد. با توجه به نتایج pwc و سطح فعالیت کادر پرستاری (سبک- متوسط)، شاخص wai ابزار مناسبی جهت تعیین توانایی شاغلین بود. بر اساس این مطالعه 6/27 درصد از افراد در معرض خطر توانایی کار متوسط- ضعیف قرار داشتند (37 > ‌wai)، که 8/1 برابر مقادیر مرجع انستیتوی بهداشت شغلی فنلاند است. این نسبت می‌تواند ناشی از نوبت کاری و ساعات کار زیاد پرستاران باشد.