بررسی وضعیت آلودگی صوتی در شهر اصفهان

مقدمه: به منظور پیش‌گیری از اثرات آلودگی صوتی و دسترسی به استانداردهای توصیه شده، اندازه‌گیری آلودگی صوتی در شهرها امری ضروری است. از این رو این پژوهش با هدف، بررسی میزان آلودگی صوتی در شهر اصفهان انجام گرفت.روش‌ها: در این مطالعه تعداد 19 ایستگاه سنجش میزان صوت که در نقاط کلیدی و پر رفت و آمد شهر اصفهان بود، بر اساس معیارهای موجود انتخاب شد. با استفاده از دستگاه صداسنج مدل 440cel-، پارامترهای محیطی صدا شامل 10l، 50l، 90l، 95l، 99l، leq (equivalent level)، sel (sound exposure level)، spl ((sound pressure level، lmin، lmax و lpeak اندازه‌گیری شد. برای محاسبه شاخص‌های ترافیکی آلودگی صوتی npl (noise pollution level) و tni (traffic noise index) از فرمول مربوطه استفاده گردید. اندازه‌گیری‌ها در دو نوبت صبح و بعد از ظهر با فواصل زمانی نیم ساعت انجام شد.یافته‌ها: حداکثر مقدار تراز معادل صدا (leq) در نوبت صبح مربوط به چهارراه پل فردوسی به مقدار 3/78 دسی‌بل و در نوبت بعد از ظهر مربوط به میدان جمهوری به مقدار 6/79 دسی‌بل بود. میانگین و انحراف معیار مقادیر اندازه‌گیری شده leq در نوبت صبح به ترتیب 5/74 و 78/2 و در نوبت بعد از ظهر 6/72 و 43/4 بود. مقایسه میانگین مقادیر leq صبح و بعد از ظهر با عدد استاندارد اختلاف معنی‌داری (001/0 < p) را نشان داد. به عبارت دیگر مقدار leq بالاتر از عدد استاندارد بود. همچنین بین مقادیر محاسبه شده npl و tni نوبت صبح و نوبت بعد از ظهر رابطه مستقیمی وجود داشت (ضریب همبستگی pearson = 877/0 و 001/0 < p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که شهر اصفهان از آلودگی صوتی بالایی برخوردار است. در اکثر موارد نیز از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران بالاتر است.