بررسی ارتباط برنامه کاری و خستگی در پرسنل مرکز فوریت‌های پزشکی شهر اصفهان به روش استاندارد CIS20Rدر سال 1389

مقدمه: خستگی یکی از علایم شایع تظاهر کننده در حیطه مراقبت‌های اولیه است که بر انجام کار، زندگی خانوادگی و روابط اجتماعی اثرات منفی می‌گذارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط برنامه کاری و خستگی پرسنل مرکز فوریت‌های پزشکی شهر اصفهان به روش استاندارد cis20rدر سال 1389 انجام شد.روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که بر روی 72 نفر از پرسنل مرکز فوریت‌های پزشکی شهر اصفهان انجام شد. برای سنجش برنامه کاری از یک پرسش‌نامه 23 سوالی و همچنین برای اندازه‌گیری خستگی از پرسش‌نامه cis20r که شامل 20 سوال بود، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری رگرسیون توسط نرم‌افزار 16spss انجام گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین برنامه کاری و خستگی ارتباط معنی‌داری وجود دارد (001/0 > p). به طوری که از بین فاکتورهای برنامه کاری، رضایت از طول ساعات کاری، وقفه‌های استراحت و نظم کاری بر روی خستگی موثر بودند و فاکتور قابلیت پیش‌بینی بر روی خستگی موثر نبود. همچنین، نتایج نشان داد که برنامه کاری به طور عمده بر روی خستگی ذهنی موثر است. بدین صورت که ارتباط معنی‌داری بین رضایت از طول ساعات کاری، وقفه‌های استراحت و نظم کاری با خستگی ذهنی به دست آمد.نتیجه‌گیری: با افزایش رضایت از طول ساعت کاری، وقفه‌های استراحتی و همچنین افزایش نظم کاری، می‌توان میزان خستگی پرسنل مرکز فوریت‌های پزشکی را کاهش داد.