بررسی میزان رضایت شغلی کارکنان شبکه بهداشتی درمانی خمینی شهر در سال 1389

مقدمه: سازمان‌های بهداشتی به علت اهمیت وظیفه‌ای که در زمینه پیش‌گیری و مراقبت به عهده دارند، از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. نارضایتی شغلی در بین پرسنل این سازمان‌ها منجر به گسستگی عاطفی، بی‌تفاوتی و کاهش کیفیت خدمات ارایه شده می‌شود، که این امر نتایج جدی را در برخواهد داشت. از این رو این مطالعه با هدف بررسی رضایت شغلی در پرسنل بهداشتی انجام شد.روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که کارکنان بهداشتی تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان خمینی‌شهر (مراکز، پایگاه‌ها، خانه‌ها و شبکه) در صورت داشتن حداقل 6 ماه سابقه کار، وارد مطالعه شدند. تعداد افراد مورد مطالعه 197 نفر بودند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه دو قسمتی شامل ویژگی‌های فردی به همراه پرسش‌نامه استاندارد توصیف شغلی smith (jdi) بود که این پرسش‌نامه دارای 6 حیطه می‌باشد. پایایی برای هر حیطه به دست آمد و روایی پرسش‌نامه نیز 93/0گزارش شده است. پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات از طریق نرم‌افزار spss وارد کامپیوتر شده، با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی pearson، همبستگی spreaman، آنالیز واریانس و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج اعلام شد.یافته‌ها: میانگین نمره رضایت شغلی کلی 8/12 ± 55/43 (از 100) به دست آمد. اگر چه نمره رضایت شغلی بین دو جنس تفاوت معنی‌داری نداشت. در حیطه نگرش به شغل فعلی (ماهیت شغل)، رضایت مردان بیشتر از زنان بود (001/0 = p). بیشترین نمره رضایت شغلی در حیطه روابط با همکاران و کمترین نمره رضایت شغلی در حیطه حقوق و مزایا و ارتقای شغلی به دست آمد. بین نمره رضایت شغلی در حیطه سرپرست با سابقه کار رابطه معکوس و بین نگرش به شغل فعلی با درآمد رابطه مستقیم به دست آمد (01/0 = p). ارتباط معنی‌دار معکوسی بین سطح تحصیلات فرد و رضایت در حیطه ارتقای شغلی (01/0 = p، 17/0- = r) و حقوق و مزایا (01/0 = p، 22/0- = r) وجود داشت. به عبارتی افراد با تحصیلات بالاتر از میزان حقوق و شرایط ارتقای خود رضایت کمتری داشتند.نتیجه‌گیری: به دلیل آن که رضایت شغلی، بر تعهد کارکنان و میزان جابه‌جایی و غیبت آنان تاثیر به سزایی دارد، بر مدیران لازم است که ضمن توجه به ابعاد رضایت شغلی به حل و فصل مشکلات پرداخته، تا رضایت شغلی و در نتیجه کیفیت کار افزایش یابد..