مصرف سیب‌زمینی و خطر سکته مغزی: یک مطالعه مورد- شاهدی

مقدمه: مطالعه‌های قبلی در ارتباط با دریافت‌های غذایی سیب‌زمینی و سکته مغزی، بیشتر روی نمایه گلایسمیک متمرکز بودند و اطلاعاتی چندانی در مورد رابطه مصرف سیب‌زمینی و خطر سکته مغزی عنوان نمی‌کردند. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط میان مصرف سیب‌زمینی و خطر سکته مغزی در جامعه بزرگسال ایرانی بود.روش‌ها: 195 بیمار مبتلا به سکته بستری در بخش نورولوژی بیمارستان الزهرا (س) و 195 فرد شاهد از سایر بخش‌ها با نمونه‌گیری آسان غیر تصادفی انتخاب و در دو گروه از نظر جنس و سن همسان شدند. دریافت‌های غذایی شرکت‌کنندگان از طریق پرسش‌نامه بسامد خوراک جمع‌آوری شد. اطلاعات دیگر توسط پرسش‌نامه جمع‌آوری شد.یافته‌ها: میانگین مصرف سیب‌زمینی در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 4/3 ± 1/31 و 3/1 ± 4/23 بود. مصرف بیشتر سیب‌زمینی در افرادی که جوان‌تر بودند و فعالیت فیزیکی بیشتری داشتند، مشاهده شد. مصرف بالاتر سیب‌زمینی با دریافت بیشتر انرژی، میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و غلات در ارتباط بود. پس از تعدیل از نظر سن، جنس و کل انرژی دریافتی، افرادی که مصرف سیب‌زمینی بیشتری داشتند، بیشتر در معرض ابتلا به سکته مغزی بودند (9/1 or =؛ 6/3 و 0/1 ci =). حتی پس از تعدیل بیشتر برای استعمال سیگار و میزان فعالیت فیزیکی ارتباط همچنان معنی‌دار بود (9/1 or =؛ 6/3 و 0/1 = ci). تعدیل بیشتر برای دریافت‌های غذایی موجب شد تا ارتباط از حالت معنی‌دار خارج شود (1/1 or =؛ 5/2 و 5/0 = ci). با این وجود با در نظر گرفتن شاخص توده بدنی در مدل نهایی مشخص شد که افرادی که در چارک سوم مصرف سیب‌زمینی قرار داشتند، به طور معنی‌داری بیشتر در معرض خطر سکته مغزی بودند (2/2 or =؛ 7/4 و 0/1 = ci).نتیجه‌گیری: ارتباط مستقل معنی‌دار مرزی میان مصرف سیب‌زمینی و خطر سکته وجود داشت. جهت تایید این یافته، مطالعه‌های بیشتری نیاز است.