بررسی نقش اخلاق بر سلامت روان در اجتماع از دیدگاه نهج‌البلاغه

یکی از عوامل موثر در ایجاد آرامش، ایمان و اخلاق نیکو و شایسته است؛ چرا که احساس شادی به انسان دست داده و باعث نشاط و سلامت روانی می‌شود و به دنبال آن، سلامت فیزیکی تامین و انسان را به فعالیت‌های صحیح زندگی وادار می‌کند. یکی از والاترین اهداف دین اسلام، تکامل مکارم اخلاقی است تا آن‌جا که پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «اِنّی بُعثتَ لاتَتَمّم مَکارمَ الاَخلاق». اخلاق پسندیده با زدودن کینه‌ها و جذب قلب‌ها، زمینه روابط اجتماعی مناسب و آرامش را فراهم می‌آورد. حضرت امام علی (ع) می‌فرمایند: «هر کس اخلاقش نیکو باشد، راه‌های زندگی برایش هموار می‌گردد.». بنابراین پژوهش حاضر با هدف، بررسی نقش اخلاق بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) انجام گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه کتابخانه‌ای بود که نقش اخلاق پسندیده بر سلامت روان در کلام امام علی (ع) را بررسی نمود و در آن سعی شد از قرآن، نهج‌البلاغه و غررالحکم استفاده گردد. در ابتدا اخلاق تعریف و سپس صفات پسندیده اخلاقی در کلام امام علی (ع) ذکر شد و آثار هر کدام بر سلامت روان بیان گردید. در این مطاله، نقش اخلاق بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفت و یافته‌های تحقیق نشان داد که حسن خلق از موارد مهم اثرگذار بر سلامت روان است و صفات پسندیده در ارتقای آن موثر می‌باشد. اخلاق عبارت است از یک سلسله خصلت‌ها، سجایا و ملکات اکتسابی که بشر آن را به عنوان اصول اخلاق می‌پذیرد. با یاد خدا و اخلاق نیکو، انسان به آرامش و سلامت روان دست می‌یابد. پیامبر اکرم (ص)، محبوب‌ترین فرد نزد خداوند را خوش خلق‌ترین مردم می‌داند و حضرت علی (ع)، حسن خلق را سرلوحه ویژگی‌های مومن می‌داند. حسن خلق، تواضع، بردباری و شرح صدر، عفو و گذشت و مدارا کردن، خوش گمانی، صله‌رحم، تغافل، رازداری و انصاف از جمله صفات مناسب اخلاقی است که به بهبود روابط اجتماعی و سلامت روان کمک می‌کند.