بررسی نقش رفتار در روابط اجتماعی بر سلامت روح و روان از دیدگاه امام علی (ع)

با توجه به وجود ارتباط بین نگرش‌های مذهبی و رفتار می‌توان آموزه‌های دین را برای هماهنگ کردن ابعاد شخصیت و رفتار افراد در ارتقای سلامت روح و روان به کار گرفت. بی‌تردید با شناخت صحیح مفاهیم قرآن و نهج‌البلاغه و به کارگیری تعالیم اسلامی می‌توان فرد و جامعه را برای رسیدن به سلامت روحی و روانی یاری نمود. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رفتار بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) انجام گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه کتابخانه‌ای است که در آن سعی شد از قرآن، نهج‌البلاغه و غررالحکم استفاده گردد. در ابتدا نقش رفتار در تامین سلامت روح و روان و مکانیزم تاثیر رفتار در تامین سلامت روانی افراد بیان گردید. سپس عوامل بهبوددهنده و آسیب‌های رفتار ناپسند در کلام امام علی (ع) ذکر شد و آثار هر کدام بر سلامت روان بیان گردید. در این مطالعه نقش رفتار بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که رفتار پسندیده از موارد مهم اثرگذار بر سلامت روان است و در ارتقای آن موثر می‌باشد. اسلام به روابط اجتماعی بسیار اهمیت می‌دهد؛ چرا که روابط صحیح و عمل به دستورهای اسلام در این بخش، در سلامتی روح و روان و تکامل افراد و کل جامعه نقش حیاتی دارد. از این رو بخش قابل توجهی از مباحث فقه به تنظیم و چگونگی روابط انسان‌ها مربوط می‌شود. برای ایجاد رابطه مطلوب با دیگران باید اصول و معیارهایی رعایت شود. اصول و معیارهای رعایت حقوق دیگران به دو دسته تقسیم می‌شود. دسته اول صفات و خصوصیات رفتاری است که فرد در برابر دیگران باید از خود بروز دهد و بدان‌ها آراسته شود. دسته دوم رفتارهای ناپسندی است که فرد باید از آن‌ها اجتناب کند. از جمله صفات مناسب، اخلاقی است که به بهبود روابط اجتماعی و سلامت روان کمک ‌کند.