بررسی ارتباط بین سلامت ‌معنوی با استرس، اضطراب و برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی زنان مبتلا به سرطان‌ سینه مراجعه کننده به مرکز درمانی تخصصی سرطان اصفهان

مقدمه: استرس و اضطراب از جمله اختلالات شایع و تاثیرگذار بر فرایند درمان در مبتلایان به سرطان‌ سیـنه می‌باشد. وجود ارتباطات پارادوکس‌گونه بین سلامت‌ معنوی با استرس و اضطراب در مبتلایان به سرطان از جمله سرطان ‌سینه در مطالعات خارجی و کمبود مطالعات مشابه در داخل کشور، محققین را بر آن داشت تا مطالعه‌ای را با هدف، ارتباط‌ بین سلامت‌ معنوی‌ با استرس، اضطراب و برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی زنان مبتلا به سرطان سینه مراجعه ‌کننده به مرکز درمانی‌ تخصصی ‌سرطان ‌اصفهان در سال 1390 طراحی و اجرا نمایند‌.روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که به شکل مقطعی اجرا گردید. نمونه‌های مورد پژوهش در این مطالعه متشکل از 266 نفر از زنان مبتلا به سرطان سینه بودند که با روش نمونه‌گیری آسان و از نوع در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه استاندارد سنجش استرس، اضطراب و افسردگی 42-dass (the depression, anxiety and stress scale) و پرسش‌نامه سلامت معنوی ellison-paloutzian بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار آماری 18spss و روش‌های آمار توصیفی (توزیع درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون t-student و ضریب همبستگی pearson و spearman)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: سطح سلامت معنوی اکثریت واحدهای پژوهش (64/58 درصد) در محدوده متوسط و پس از آن در محدوده بالا (35/41 درصد) قرار داشت. میانگین نمره بعد مذهبی سلامت ‌معنوی بیماران (22/7 ± 52) بالاتر از میانگین نمره بعد وجودی سلامت ‌معنوی (67/9 ± 19/43) بود. ضریب همبستگی pearson نشان داد بین استرس بیماران با تمامی ابعاد سلامت‌ معنوی ارتباط آماری معنی‌دار وجود دارد. همچنین یافته‌ها نشان داد بین اضطراب با نمره کلی سلامت‌ معنوی و بعد وجودی آن ارتباطی معنی‌دار وجود دارد، لیکن بین بعد مذهبی سلامت ‌معنوی و اضطراب ارتباطی وجود نداشت. یافته‌ها حاکی از عدم وجود هر گونه ارتباط معنی‌دار بین سلامت ‌معنوی با متغیرهای جمعیت‌شناختی بود.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان ‌داد که در مبتلایان به سرطان‌ سینه با نمرات‌ بالاتر سلامت‌ معنوی، میزان اضطراب و استرس کمتری وجود دارد، لذا پرداختن به تمامی ابعاد این بیماران از جمله بعد معنوی در روند درمان توصیه می‌شود. همچنین با توجه به عدم وجود ارتباط بین سلامت معنوی با متغیرهای جمعیت‌شناختی در مطالعه حاضر و وجود یافته‌های متناقض در این زمینه در سایر مطالعات، تحقیقات بیشتر الزامی است.