ارتباط بین ظرفیت حمل بار به روش NIOSH و خطر بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی به روش Rapid upper limb assessment (RULA) در کارکنان سازمان بهزیستی شهر اصفهان

مقدمه: کارشناسان و کارکنان مراکز توان‌بخشی اغلب فعالیت‌های خود را بدون رعایت اصول ارگونومیکی و روش‌های صحیح حمل دستی بار انجام می‌دهند و از این رو به مرور زمان و با تکرار این فعالیت‌ها در معرض ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار می‌گیرند. این پژوهش با هدف، بررسی ظرفیت حمل بار با استفاده از روش موسسه بین‌المللی ایمنی و سلامت شغلی (national institute for occupational safety and health یا niosh) و ارتباط آن با اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان سازمان بهزیستی شهرستان اصفهان انجام گرفت.روش‌ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 41 نفر از کارکنان مشاغل مختلف مراکز توان‌بخشی سازمان بهزیستی شهرستان اصفهان به روش سرشماری انجام شد. سپس ارزیابی وضعیت بدنی به روش ارزیابی سریع اندام فوقانی(rapid upper limb assessment یا rula) بر روی افراد این مشاغل صورت گرفت و در نهایت ظرفیت حمل بار این افراد به کمک معادله niosh محاسبه و داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی spearman و pearson و توسط نرم‌افزار 18spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: آزمون همبستگی spearman نشان داد که بین ظرفیت حمل بار و شدت اختلالات اسکلتی- عضلانی رابطه معنی‌داری وجود ندارد، اما بین میزان خمیدگی بدن و اختلالات اسکلتی- عضلانی ارتباط معنی‌داری به صورت مستقیم یافت شد (05/0 = p). همچنین آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین فاصله بار از بدن (09/0 = p) و قد فرد (37/0 = p) با ظرفیت حمل بار رابطه‌ای وجود ندارد.نتیجه‌گیری: شاید بتوان گفت ظرفیت حمل بار به طور مستقیم منجر به ایجاد اختلالات اسکلتی- عضلانی نمی‌شود، اما می‌تواند به طور غیر مستقیم و از طریق متغیرهای موثر بر ظرفیت حمل بار نظیر میزان خمیدگی و چرخش بدن در هنگام بلند کردن بار به ایجاد این اختلالات کمک کند.