تاثیر روابط خانوادگی بر بهداشت روانی فرزندان در شهر اصفهان

مقدمه: خانواده با فراهم نمودن روابط نزدیک و مثبت می‌تواند نقش موثری بر ارتقای بهداشت روانی افراد داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روابط خانوادگی بر سلامت روانی جوانان اصفهان در سال 1388 صورت گرفت.روش‌ها: روش پژوهش پیمایش و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه 80 سوالی بود. جامعه آماری تحقیق شامل همه جوانان 19-15 ساله شهر اصفهان بود که از بین آن‌ها 384 نفر با شیوه نمونه‌گیری سهمیه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سلامت روانی از پرسش‌نامه 28 سوالی سازمان بهداشت جهانی (88/0 = ضریب پایایی) و برای سنجش روابط خانوادگی از شش شاخص مشارکت، اعتماد، انسجام، حمایت اقتصادی، حمایت عاطفی و کنترل و نظارت خانواده (90/0 = ضریب پایایی) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به متغیرهای وابسته و مستقل، از روش‌های آماری ضریب همبستگی، ضریب تعیین، آزمون تحلیل واریانس و برای بررسی روابط علی بین متغیرها از معادله ساختاری استفاده شد.یافته‌ها: روابط خانوادگی سازنده، تاثیر مثبت و معنی‌داری بر سلامت روانی افراد داشتند (63/0 = ?). تاثیر مولفه‌های روابط خانوادگی نیز همگی مثبت و معنی‌دار بودند (اعتماد 255/0 = 2r، حمایت اقتصادی 201/0 = 2r، حمایت عاطفی 184/0 = 2r، انسجام 192/0 = 2r، مشارکت 116/0 = 2r، کنترل و نظارت خانواده 116/0 = 2r). همچنین پایگاه اقتصادی- اجتماعی خانواده بر سلامت روانی جوانان تاثیر مثبت و معنی‌دار داشت، ولی بین جنسیت و سلامت روانی رابطه معنی‌دار وجود نداشت.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که متغییرهای اساسی در خانواده‌‌های همگن و همسو تاثیر مثبت شایانی بر سلامت بچه‌‌ها دارد. بنابراین لازم است که خانواده‌ها تلاش کنند چنین ارتباطات مثبت در خانواده ایجاد کنند. همان طور که در سایر گروه‌ها نیز نشان داده شد، ارتباطات مثبتی بین سلامت روان و روش کار همگن در مدارس برای دانش‌آموزان وجود دارد.