بررسی اثربخشی برنامه آموزشی بر بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، تعیین اثربخشی برنامه آموزشی بر بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که 120 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران (دکتر شریعتی، امیر اعلم، بهارلو) از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه مداخله و مقایسه با تخصیص تصادفی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر 2 بخش شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه سبک زندگی شامل سنجش ابعاد آگاهی، نگرش و عملکرد در مورد رعایت رژیم غذایی و انجام فعالیت فیزیکی بود. برنامه آموزشی بر اساس محتوای پرسش‌نامه تنظیم و طی دو جلسه آموزشی به صورت چهره به چهره برای هر بیمار اجرا شد. داده‌ها در طی دو مرحله قبل از انجام مداخله و سه ماه پس از انجام آموزش در دو گروه جمع‌آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری spss نسخه 16 و با توجه به توزیع نرمال داده‌ها از آزمون‌های آماری پارامتریک استفاده شد. سطح معنی‌داری (05/0 > p) در نظر گرفته شد.یافته‌ها: تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده نشان داد که برنامه آموزشی تاثیر مثبتی بر افزایش میانگین نمره ابعاد آگاهی، نگرش و عملکرد در هر دو بعد (انجام فعالیت فیزیکی و رعایت رژیم غذایی) در گروه مداخله داشت که این افزایش از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد (001/0 > p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه اهمیت آموزش ابعاد مختلف سبک زندگی مانند رعایت رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیت فیزیکی را در بهبود ابعاد آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران که در مجموع منجر به بهبود سبک زندگی بیماران می‌شود را تایید می‌نماید