بررسی ویژگی‌های بهداشتی و زیست محیطی شهر سالم در آموزه‌های دینی

شهر نماد فرهنگ اجتماعی، مهم‌ترین مصرف کننده منابع طبیعی و تولیدکننده بیشترین حجم آلودگی و پسماندهایی است که بر زندگی انسان، طبیعت و همچنین ساختار شهرها اثر می‌گذارد. شهر سالم محیطی با شرایط مطلوب اجتماعی، فیزیکی و زیست محیطی در حال توسعه با بهبود مستمر و خلاق است که منابع عمومی و امکانات لازم برای حمایت متقابل و همکاری بین‌بخشی در انجام وظایف زندگی و توسعه حداکثری و استفاده بهینه توانایی‌ها را برای انسان فراهم می‌کند. بر اساس توجه به کرامت انسان، پاکیزگی و بهداشت محیط، امنیت و ایمنی، حفظ ارتباط با گذشته، زیبایی و تذکر معنویت، جلوگیری از آلودگی‌ها، سوانح و حوادث شکل می‌گیرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ویژگی‌های بهداشتی و زیست محیطی شهر سالم در آموزه‌های دینی بود. مطالعه توصیفی- اسنادی حاضر از طریق بررسی مستقیم موضوع و برداشت از متن و تفاسیر قرآن، کتاب‌های حدیثی و نرم‌‌افزارهای مرتبط با آموزه‌های دینی فیش‌برداری و جمع‌بندی شد. خداوند به شهر سلامت و عافیت دعوت می‌کند. شهری پاکیزه و خوش است و خدایی آمرزنده. خداوند پاک است و پاکیزگی را دوست دارد، بنابراین پاک و تمیز باشید؛ چرا که به جز پاکیزگان کسی به بهشت نمی‌رود. خداوند آلوده کنندگان را دوست ندارد. بهترین محل برای سکونت جایی است که دارای هوای تمیز، آب گوارا و زمین نرم باشد. برای مردم سبا وجود باغ‌هایی در سمت چپ و راست محل سکونتشان را نشانه‌ای قرار دادیم تا از نعمت‌های خدا لذت ببرید و سپاسگزار او باشید. شما را به سوی بهسازی محیط فرا می‌خواند. محیط داخلی و بیرون خانه را تمیز کنید. خاکروبه و پساب را در معابر و رودخانه نریزید. برداشتن هر چیز آزار دهنده و زاید از راه مردم کار نیک و صدقه است. اسلام بر اهمیت فراهم آوردن فضای پاک و سالم برای زندگی و فعالیت انسان و مراقبت از پاکیزگی محیط شامل تمام جنبه‌های‌ زندگی‌ شهری تاکید دارد. رعایت بهداشت وظیفه دینی است و خداوند به پاکی و پرهیز از هر گونه آلودگی فرمان داده و پاداش آن را می‌دهد. آموزه‌های دینی، قوانین طبیعی و اصول بهداشتی و اجتماعی آن عواملی هستند که به عنوان یک دین متمدن در شکل‌دهی و برنامه‌ریزی شهری و افزایش فضای سبز مطابق با حفاظت محیط زیست و ارتقای بهداشت نقش موثری ایفا می‌کند.