تاثیر مکالمه با تلفن همراه بر ایمنی ترافیکی: بررسی متدولوژی‌های مطالعه

پدیده استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی توسط پژوهشگران زیادی مورد مطالعه قرار گرفت و تاثیر منفی آن بر ایمنی ترافیکی در مطالعه‌های گوناگون نشان داده شد. با این حال، چارچوب‌های پژوهشی که بر اساس آن چنین یافته‌هایی ارایه شدند، مورد بحث و نقد پژوهشگران است. در این مقاله چارچوب‌های متدولوژیک این مطالعه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. مقاله‌های منتشر شده در شش مجله نمایه شده در isi web of knowledge در حوزه‌های بهداشت و سلامت، ایمنی، حمل و نقل و علوم رفتاری بر اساس شش کلید واژه مرتبط با موضوع ایمنی ترافیکی و تلفن همراه جستجو شد. 13 مقاله با میانگین ارجاع 3/8 و بر اساس دسترسی به متن کامل از مجموع مقاله‌ها استخراج شد و مورد بررسی قرار گرفت. سه رویکرد اصلی در تعیین تاثیر استفاده از تلفن همراه بر ایمنی ترافیکی در مقاله‌ها قابل شناسایی است. رویکرد اپیدمیولوژیک توسط متخصصین پزشکی اجتماعی و اپیدمیولوژیست‌ها، رویکرد مطالعه‌های شبیه‌سازی توسط متخصصین ارگونومی، ایمنی و ترافیک و رویکرد روان‌شناختی توسط متخصصین نورسایکولوژی، روان‌شناسی شناختی و روان‌شناسی کاربردی مورد استفاده قرار گرفت. هر کدام از رویکردها دارای محدودیت‌های متدولوژیک در بررسی این پدیده هستند.تمامی رویکردها تاثیر استفاده از تلفن همراه بر افزایش ریسک تصادفات رانندگی را تایید کردند. با این حال، تعمیم کلی یافته‌های مطالعه‌ها به دلیل محدودیت‌های متدولوژیک مربوط به هر کدام از رویکردها دشوار است. نقاط قوت و ضعف هر کدام از متدولوژی‌ها مورد بحث قرار گرفت.