بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر توانمند سازی سالمندان بر اساس الگوی خانواده محور

مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی می‌باشد. در نظر داشتن نیازهای خاص این دوران و توجه به توانمند سازی، عزت نفس و خودکارامدی در سالمندان امر بسیار مهمی است که به طور عمده مورد غفلت قرار می‌گیرد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی خانواده محور بر توانمند سازی سالمندان با تاکید بر خودکارامدی، عزت نفس، تهدید درک شده و کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان انجام گرفت.روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 64 نفر سالمند دارای توانایی انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری‌های سیستمیک و محدود کننده، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. برای گروه آزمون، الگوی توانمند سازی خانواده محور در 10 جلسه 45 دقیقه‌ای آموزش و اجرا گردید. سطح تهدید درک شده، عزت نفس، خودکارامدی و کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل از مداخله و در پایان مداخله به وسیله پرسش‌نامه ارزیابی شد و در نهایت از آزمون‌های 2?، paired-t و independent-t جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده گردید.یافته‌ها: آزمون آماری paired-t بیانگر تاثیر به کارگیری الگوی توانمند سازی خانواده محور در افزایش معنی‌دار سطح کیفیت زندگی گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد بود (01/0 > p). آزمون آماری independent-t اختلاف معنی‌داری را در دو گروه آزمون و شاهد بعد از اجرای برنامه در نمره عزت نفس (01/0 > p) نشان داد، اما خودکارامدی سالمندان بر خلاف افزایش نسبت به قبل از مداخله، معنی‌دار نبود (07/0p = ). آزمون independent-t در زمینه خودکارامدی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه قبل از آموزش نشان نداد و بر خلاف افزایش نمره خودکارامدی بعد از مداخله این اختلاف معنی‌دار نبود (07/0p = ).نتیجه‌گیری: الگوی توانمند سازی خانواده محور در سالمندان منجر به ارتقای سطح خودکارامدی، عزت نفس، تهدید درک شده و در نهایت کیفیت زندگی سالمندان گردید. اجرای برنامه‌هایی با محوریت خانواده، در این گروه سنی توصیه می‌گردد.