الگوی ساختاری تاثیر سرمایه روان‌شناختی بر خودمراقبتی با نقش میانجی شفقت‌ورزی به خود در بیماران قلبی

مقدمه: بیماری‌های قلبی عروقی، از جمله شایع‌ترین بیماری‌های جوامع بشری به شمار می‌رود که با مرگ و میر فراوان همراه ‌است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی الگوی ساختاری تاثیر سرمایه روان‌شناختی بر خود مراقبتی با نقش میانجی شفقت‌ ورزی به خود در بیماران قلبی بود.روش‌ها‌:‌ این مطالعه ‌از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود و به روش ‌توصیفی‌ انجام گردید. جامعه تحقیق را‌ بیماران قلبی [ihd)ischemic heart disease ) و 25congestive heart failure (chf) تا70 ساله مراجعه ‌کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل داد که 400 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه استاندارد سرمایه روان‌شناختی luthans ( capital questionnaire psychological یا pcq)، مقیاس ‌استاندارد شفقت‌ ورزی به خود neff (selfcompassion scale یا scs) و پرسش‌نامه رفتار مراقبت از خود در بیماران نارسایی قلبی jaarasma و همکاران بود. داده‌ ها با استفاده از همبستگی pearson و رگرسیون سلسله مراتبی هم‌ زمان در نرم‌‌فزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: با توجه به ضریب تاثیر مستقیم (0/509 = β)، ضریب تاثیر غیر مستقیم (0/046 = β)، مقدار بحرانی مستقیم (5/857= ضریب t‌) و مقدار بحرانی غیر مستقیم (0/051)، می‌توان گفت که متغیر شفقت‌ورزی به خود می‌تواند نقش متغیر میانجی بین متغیر پیش‌بین سرمایه روان‌شناختی و متغیر ملاک خودمراقبتی ایفا کند و آن را تبیین نماید. نتیجه‌گیری: شفقت‌ورزی به خود به ‌عنوان میانجی‌گر در رابطه بین سرمایه‌های روان‌شناختی و خودمراقبتی،‌ نقش مهمی در بهبود سلامت روان بیماران قلبی دارد.

structural model of the effect of psychological capital on self-care with mediating role of self-compassion in patients with heart diseases

background: cardiovascular diseases (cvds) are the most common diseases in societies and are associated with high mortality. the aim of this study was to investigate the structural pattern of psychological capital on selfcare with the mediating role of selfcompassion in patients with heart diseases.methods: the research method was a descriptive kind of structural equation modeling (sem). the study population consisted of patients with heart diseases [ischemic heart disease (ihd) and congestive heart failure (chf)] aged 2570 years who referred to the educationalmedical centers of isfahan university of medical sciences, isfahan, iran. from among them, 400 people were selected by convenience sampling method. research instruments included luthans psychological capital questionnaire (pcq), neff selfcompassion scale, and jarasma et al. selfcare behavior questionnaire for heart failure patients. data were analyzed using spss software through pearson correlation and simultaneous hierarchical regression.findings: according to the direct impact coefficient of β = 0.509, indirect impact coefficient of β = 0.046, direct critical value of t = 5.857, and indirect critical value of 0.051, the variable of selfcompassion can explain the role of the mediating variable between the predictive variable of psychological capital and the criterion variable of selfcare.conclusion: selfcompassion as a mediator in the relationship between psychological capital and selfcare has an important role in improving the mental health of patients with heart diseases.