تاثیر قصه درمانی مربیان آموزش بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان (مورد مطالعه: مهدکودک‌های شهر اصفهان)

مقدمه: برخی از کودکان از نظر هوش کلامی و خلاقیت، ادبیات لغاتی و در نتیجه، مهارت‌هایی مانند خواندن و نوشتن دچار مشکل هستند. استفاده از روش‌های مناسب کودکان مانند قصه درمانی، شاید بتواند به بهبود یادگیری و پیشرفت تحصیلی کودکان در آینده کمک نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه درمانی بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان مهدکودک توحید شهر اصفهان صورت گرفت. روش‌ها: این مطالعه از نوع تجربی پیش‌آزمون پس‌آزمون همراه با گروه شاهد بود. به همین منظور، از بین کلیه کودکان مهدکودک توحید شهر اصفهان در سال 1397 - 98، 30 کودک به روش در دسترس انتخاب شدند و به شیوه‌ تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و شاهد (15 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه 4 دقیقه‌ای آموزش دیدند. قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل، از آزمون هوش wechsler (wechsler intelligence scale for children یا wisc) (آزمون درک و فهم کلامی و گنجینه واژگان) و فرم ب آزمون تفکر خلاق torrance (torrance tests of creative thinking یا ttct) به عنوان ابزارهای تحقیق استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون ancova مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در مرحله پیش‌آزمون، میانگین هوش کلامی، ادبیات لغاتی و خلاقیت گروه آزمایش به ترتیب 101، 10/7 و 58/7 بود و این مقادیر در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 104، 11/5 و65/6 به دست آمد که بیانگر افزایش متغیرها در مرحله پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون می‌باشد. همچنین، میانگین هوش کلامی، ادبیات لغاتی و خلاقیت گروه شاهد در مرحله پیش‌آزمون به ترتیب 99/3، 10/4 و 59 گزارش شد که این مقادیر در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 99، 10/05 و 58/6 گزارش گردید و تفاوتی در مقادیر متغیرهای گروه شاهد در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون مشاهده نشد. بدین ترتیب، آموزش قصه‌گویی تاثیر معنی‌داری بر متغیرهای هوش کلامی (f = 12.88, p < 0.001)، ادبیات لغاتی (f = 14.6, p < 0.001) و خلاقیت (f = 108.48, p < 0.001) داشت. نتیجه‌گیری: بعضی از دانش‌آموزان در زمینه مهارت‌های کلامی دچار مشکل هستند و از طرف دیگر، مهارت‌های کلامی نوعی از هوش متبلور است. نتایج نشان داد که استفاده از روش قصه‌گویی تاثیر معنی‌داری بر هوش کلامی، خلاقیت و ادبیات لغاتی کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد داشته است.

The Effect of Teachers' Narrative Therapy on Verbal Intelligence, Creativity, and Lexical Literature of Isfahan Kindergarten Children, Iran

Background: Some children have difficulty with verbal intelligence as well as creativity and lexical literature, and as a result, skills such as reading and writing. Using appropriate methods for children, such as narrative therapy, can probably help improve children’s learning and academic achievement in the future. The present research was conducted to determine the effect of narrative therapy on verbal intelligence, creativity, and lexical literature in children of Tohid Kindergarten in Isfahan, Iran.Methods: This was an experimental pretestposttest study with control group. For this purpose, from all children of Tohid Kindergarten in Isfahan City in 20182019, 30 children were selected through convenience sampling and randomly assigned into two experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. Then the experimental group was trained in 8 sessions of 4 minutes. Before and after the implementation of the independent variable, Wechsler Intelligence Scale for Children (WISC) (verbal understanding and lexical range) and the Torrance Tests of Creative Thinking (TTCT) (form B) were used as research tools. Data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA).Findings: In the pretest, the mean of verbal intelligence, lexical literature, and creativity in the experimental group was 101, 10.7, 58.7, respectively. And in the posttest phase of the experimental group, these values were obtained 104, 11.5, 65.6, respectively, which indicates an increase in variables in the posttest stage compared to the pretest. In addition, in the pretest of the control group, mean of verbal intelligence, lexical literature, and creativity was reported as 99.3, 10.4, and 59, respectively, and in the posttest stage, these values were obtained 99, 10.05, and 58.6, respectively, which indicates that the values of variables in the control group did not differ in pretest and posttest. Therefore, storytelling training had a significant effect on verbal intelligence (F = 12.88, P < 0.001), lexical literature (F = 14.6, P < 0.001), and creativity (F = 108.48, P < 0.001) variables.Conclusion: Some students have problems in the field of verbal skills and on the other hand, verbal skills are a kind of crystallized intelligence. The results showed that using the method of storytelling had a significant effect on children’s verbal intelligence, lexical literature, and creativity in the experimental group compared to control group.