بررسی عوامل تبیین‌کننده فعالیت بدنی منظم بر اساس نظریه شناختی اجتماعی در کارکنان شبکه بهداشت برخوار و شاهین‌شهر اصفهان

مقدمه: ساعات به نسبت طولانی کار و رفت و آمد از منزل به محل کار و بر عکس، زمانی را جهت انجام فعالیت‌های ورزشی کارکنان باقی نمی‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل تبیین‌کننده فعالیت بدنی منظم بر اساس نظریه شناختی اجتماعی در کارکنان شبکه بهداشت شهرستان برخوار و شاهین‌شهر انجام گرفت.روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود که به روش سرشماری بر روی 170 نفر از کارکنان شبکه بهداشت شهرستان برخوار و شاهین‌شهر انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد متشکل از سه بخش جمعیت‌‌شناختی، پرسش‌نامه بین‌المللی فعالیت بدنی (international physical activity questionnaire یا ipaq) و سازه‌های نظریه شناختی اجتماعی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی و آنالیز رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی جهت بررسی میزان پیشگویی فعالیت بدنی منظم توسط سازه‌های نظریه شناختی اجتماعی در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان، 38.42 سال بود. سازه‌های نظریه شناختی اجتماعی (خودکارامدی، انتظارات پیامد، ارزش پیامد، حمایت خانواده و حمایت دوستان) در گام اول وارد تحلیل شد که 13 درصد واریانس رفتار فعالیت بدنی را تبیین نمود. از میان سازه‌های نظریه شناختی اجتماعی، خودکارامدی و از میان متغیرهای جمعیت‌شناختی، سن ارتباط معنی‌داری با فعالیت بدنی منظم داشت.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، خودکارامدی عامل مهمی در پیشگویی انجام فعالیت بدنی منظم در کارکنان است. پیشنهاد می‌شود که در مطالعات آینده، راهکارهای ارتقای خودکارامدی در انجام فعالیت بدنی بررسی گردد.

Factors Explaining Regular Physical Activity among Borkhar and Shahinshahr Health Network Employees, Isfahan, Iran, Based on Social Cognitive Theory

Background: The relatively long hours of work, and much time spent for travelling from home to work and vice versa, practically do not leave time for regular physical exercise for employees. The purpose of this study was to investigate the performance of regular physical activity and effective factors on it among Borkhar and Shahinshahr Health Network Employees, Isfahan, Iran, according to social cognitive theory (SCT).Methods: In this descriptiveanalytical study, 170 employees were enrolled selected using census sampling method. A standard questionnaire consisting of three sections of demographic information, International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), and an SCT construct measure were was to collect the information. Data were analyzed using SPSS software. Descriptive statistics and multiple hierarchical regression were used to determine the predictive value of regular physical activity among employees by using SCT constructs.Findings: The mean age of participants was 38.42 years. The constructs of SCT (selfefficacy, outcome expectations, outcome value, family support, and friends support) were analyzed in the first step, and were found to explain 13% of the variance in physical activity behavior. Moreover, among the constructs of SCT, selfefficacy, and among demographic variables, age had a significant association with regular physical activity.Conclusion: According to the results of this study, selfefficacy is an important factor in predicting the regular physical activity of employees. Therefore, it is suggested to address the strategies for selfefficacy promotion in physical activity among employees in future studies.