بار اقتصادی بیماری آلزایمر در سالمندان شهر تهران

مقدمه: بیماری آلزایمر، شایع‌ترین علت زوال ‌عقل در سالمندان می‌باشد که منجر به بروز اختلال در عملکرد روزانه از جمله کارکردهای اجتماعی و حرفه‌ای می‌گردد و هزینه‌های زیادی را بر نظام سلامت و جامعه تحمیل می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تخمین بار ‌اقتصادی بیماری آلزایمر در سالمندان شهر تهران انجام شد.روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که با استفاده از رویکرد مبتنی بر شیوع و روش هزینه‌یابی پایین به بالا و از دیدگاه اجتماعی، به برآورد و تخمین هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر تهران در سال 1395 پرداخت. نمونه‌های تحقیق شامل 211 نفر از مبتلایان به آلزایمر بود که از مرکز انجمن آلزایمر ایران انتخاب شدند. داده‌ها به روش تمام شماری و با استفاده از فرم اطلاعاتی محقق ‌ساخته و از طریق مصاحبه با سایر افراد خانواده تکمیل گردید.یافته‌ها: بار اقتصادی ناشی از بیماری آلزایمر در سال 1395 در تهران، 28636715 میلیون ریال برآورد گردید. 52.5 درصد هزینه‌ها مربوط به هزینه‌های مستقیم ‌پزشکی مانند هزینه‌های سرپایی (3.0 درصد)، بستری (3.0 درصد)، آزمایش‌ها و اقدامات تشخیصی (0.5 درصد)، دارو، لوازم و تجهیزات (7.0 درصد) و خدمات پرستاری و مراقبت از بیمار (39.0 درصد) بود. همچنین، 0.5 درصد هزینه‌ها به هزینه‌های مستقیم غیر پزشکی و 47.0 درصد به هزینه‌های غیر مستقیم اختصاص داشت.نتیجه‌گیری: بیماری آلزایمر از مهم‌ترین علل وابستگی عملکردی و مراقبت‌های ویژه در افراد مسن می‌باشد که هزینه‌های زیاد درمانی و مراقبتی را بر سیستم سلامت و جامعه تحمیل می‌نماید. برای کاهش بار اقتصادی این بیماری، پیشنهاد می‌شود برنامه‌های پیشگیری مناسب و ارایه مراقبت‌های اثربخش در اولویت قرار گیرد و حمایت دولت از خانواده‌های کم‌درامد افزایش یابد.