اثربخشی برنامه آموزش مبتنی بر الگوی ارتقای سلامت Pender بر سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: سبک زندگی ناسالم، از عوامل موثر بر کنترل قند خون می‌باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل ارتقا دهنده سلامت pender بر بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی (مداخله‌ای) بود که بر روی 90 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان داراب در سال 1394 صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد سبک زندگی متشکل از 52 سوال در دو بخش اصلی شامل رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سلامت روانی- اجتماعی، توسط گروه‌های آزمون و شاهد قبل و سه ماه بعد از مداخله آموزشی جمع‌آوری گردید و سپس در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 0.050 > p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین سنی بیماران گروه‌های آزمون و شاهد به ترتیب 12.60 ± 52.09 و 13.40 ± 51.51 سال بود. بیشتر شرکت‌کنندگان دو گروه متاهل، شاغل و دارای سطح تحصیلات دیپلم بودند و تفاوت معنی‌داری در این زمینه بین دو گروه وجود نداشت (0.050 < p). میانگین نمرات سبک زندگی در دو بخش اصلی شامل رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سلامت روانی- اجتماعی و زیرمقیاس‌های آن در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد پس از مداخله آموزشی افزایش یافت که این افزایش معنی‌دار بود (0.050 > p).نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده بر اثربخشی آموزش در بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت تاکید می‌نماید. بنابراین، طراحی برنامه‌های آموزشی با استفاده از مدل ارتقای سلامت در مراکز بهداشتی- درمانی به منظور ارتقای سلامت پیشنهاد می‌گردد.