بررسی تاثیر کیفیت ارتباط پزشک-بیمار بر تبعیت دارویی بیماران مبتلا به پرفشاری خون مرکز قلب تهران

مقدمه: پرفشاری خون، از مهم‌ترین عوامل خطر بروز بیماری‌های قلبی- عروقی می‌باشد. تحقیقات اخیر تاثیر عوامل گوناگون بر تبعیت دارویی را در این بیماری نشان داده‌اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر کیفیت ارتباط پزشک- بیمار بر میزان تبعیت دارویی مبتلایان به پرفشاری خون انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 62 بیمار مبتلا به پرفشاری خون از نوع اولیه که به مرکز قلب تهران مراجعه کرده بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از نسخه کوتاه پرسش‌نامه پیمان کاری (working alliance inventory-short revised یا wai-sr) و مقیاس خودکارامدی تبعیت دارویی (medication adherence self-efficacy scale یا mases) استفاده گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از مدل رگرسیون خطی چند متغیره در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: تاثیر معنی‌دار کیفیت ارتباط پزشک- بیمار بر تبعیت دارویی (r^2 = 0.234, f(3, 58) = 5.996, p = 0.002) با اندازه اثر متوسط و فاصله اطمینان 95 درصد، از 0.045 تا 0.402 به دست آمد. از میان مولفه‌های پیمان کاری نیز تنها مولفه تکالیف درمان تاثیر معنی‌داری بر مصرف داروها توسط بیمار داشت [9.621-0.787 = confidence interval (ci) 95 درصد، 0.023 = p، 2.425 = (58)t].نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر شواهد ارزشمندی پیرامون نقش ارتباط درمانی در تبعیت دارویی فراهم نمود که این نتایج با توجه به ماهیت ارتباط درمانی مورد بحث قرار گرفته است.