ارزیابی شاخص‌های گرمایی محیطی، فیزیولوژیک و ادراکی در کارگران یک معدن زیرزمینی

مقدمه: گرما به عنوان عامل زیان‌آوری در محیط‌های کاری شناخته شده است که باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیک در افراد می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی شاخص‌های گرمایی محیطی، فیزیولوژیک و ادراکی در یک معدن زیرزمینی بود. روش‌ها: این پژوهش تحلیلی- مقطعی، بر روی 64 نفر از کارگران مرد یک معدن زیرزمینی سرب و روی در فصل تابستان انجام گرفت. شاخص‌های استرین فیزیولوژیک (physiological strain index یا psi) و شاخص دمای تر گوی‌سان (wet bulb globe temperature یا wbgt) به طور هم‌زمان اندازه‌گیری شد و همچنین، شاخص نمره استرین حرارتی (heat strain score index یا hssi) با استفاده از پرسش‌نامه مربوط تکمیل گردید. داده‌های به دست آمده در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین شاخص‌های psi، wbgt و hssi به ترتیب برابر با 2.11، 22.08 و 13.55 بود و نشان دهنده آن است که محیط معدن دارای استرس حرارتی کمی می‌باشد. میانگین شاخص psi در سطوح خطر شاخص hssi دارای اختلاف معنی‌داری بود. بر اساس نتایج آزمون همبستگی pearson، بین شاخص‌های wbgt و psi ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (0.791 = p). همچنین، همبستگی خوبی بین شاخص‌های hssi و psi وجود داشت (p<0.001, r=0.859). نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های استفاده از شاخص psi، می‌توان از شاخص hssi به عنوان یک ابزار غربالگری در ارزیابی سطح استرین گرمایی در کارگران معادن زیرزمینی استفاده نمود.