کاربرد تاریخ پژوهی محلی در تبیین پراکندگی شیوع بیماری multiple sclerosis در ایران (مطالعه موردی: منطقه پیربکران، تابستان 1395)

مقدمه: از اهداف مهم تاریخ پژوهی محلی پرداختن به موضوعاتی است که با زندگی روزمره انسان‌ها در ارتباط باشد. پژوهش حاضر به تبیین پراکندگی، شیوع بیماری multiple sclerosis (ms) در ایران با تمرکز بر منطقه پیربکران اصفهان پرداخت که یکی از کانون‌های ms می‌باشد. روش‌ها: در پژوهش حاضر سعی شد که علاوه بر استفاده از تحقیقات کتابخانه‌ای به روش میدانی و با تکنیک تاریخ شفاهی با نمونه آماری، با 25 نفر از بیماران مبتلا به ms مصاحبه شود و شرح حال آن‌ها قبل از مبتلا شدن به بیماری مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود کدام یک از عوامل احتمالی باعث بروز و ظهور ms در افراد مختلف شده است. سوال اصلی این بود که آیا شیوع ms در تمام نقاط ایران پراکندگی یکسان دارد؟ با این فرضیه که ms در برخی نواحی و در نژادهایی که مستعد هستند، شیوع بیشتری دارد. یافته‌ها: نتایج تحقیقات میدانی در منطقه پیربکران نشان داد که اولین بیمار ms مربوط به 45 سال پیش است که متقارن با فعالیت‌های انسانی در جهت تغییر محیط زیست از یک منطقه کشاورزی به یک منطقه صنعتی می‌باشد. بنابراین، با توجه به این که در بین افراد مهاجر فرد مبتلا به ms شناسایی نشد، می‌توان نتیجه‌گیری نمود که اهالی منطقه پیربکران از نظر ژنتیکی مستعد بیماری هستند. نتیجه‌گیری: عوامل موثر بر بروز بیماری ms چند وجهی می‌باشد. بر اساس نتایج پژوهش، افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به ms می‌باشند، با مهاجرت به مناطق با خطر کم، می‌توانند از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری نمایند.