پهنه‌بندی غلظت نیترات آبخوان میمه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

مقدمه: امروزه افزایش غلظت ترکیبات نیتریت و نیترات در منابع آب زیرزمینی، باعث ایجاد نگرانی‌هایی در محیط‌های کشاورزی و صنعتی شده است. نیترات به عنوان یکی از شاخص‌های شیمیایی آلودگی آب، از دیرباز مورد توجه بوده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین مقادیر نیترات در آبخوان میمه در استان اصفهان بود. روش‌‌ها: از 10 حلقه چاه بر اساس اصول نمونه‌برداری استاندارد، نمونه گرفته شد و نمونه‌ها جهت آنالیز مقدار نیترات به آزمایشگاه آب منتقل گردید. اندازه‌گیری مقدار نیترات به روش اسپکتروفتومتری صورت گرفت. سپس پهنه‌بندی غلظت نیترات با استفاده از نرم‌افزار arcgis و مدل‌های میان‌یابی ترسیم شد. یافته‌ها: میزان هدایت الکتریکی (electrical conductivity یا ec) چاه‌های انتخابی بین 823 تا 4170 میکروزیمنس بر سانتی‌متر و میانگین غلظت نیترات 19.77 ± 30.64 میلی‌گرم در لیتر به دست آمد. حداقل و حداکثر غلظت نیترات به ترتیب 8.51 و 59.43 میلی‌گرم در لیتر بود. انحراف معیار در 68 درصد داده‌ها مشاهده گردید که پراکندگی نزدیک به میانگین را نشان داد. نتیجه‌گیری: میزان ec نمونه‌های آب از دامنه ارتفاعات و نواحی تغذیه دشت در شمال خاوری و باختری به سمت مرکز دشت افزایش می‌یابد. همچنین، بالاترین غلظت نیترات به قسمت جنوبی آبخوان اختصاص داشت که به احتمال زیاد ناشی از بالا بودن سطح آب زیرزمینی و فعالیت‌های کشاورزی در منطقه می‌باشد. اگرچه میانگین غلظت نیترات در نمونه‌ها از 50 میلی‌گرم در لیتر کمتر است، اما با این وجود حفاظت از منابع آب زیرزمینی در برابر ورود آلاینده‌ها ضروری به نظر می‌رسد.