بررسی رابطه هوش هیجانی با سلامت عمومی، خودکارامدی، خودتنظیمی و عزت نفس دانش‌آموزان دبیرستان‌های دولتی شهر اصفهان

مقدمه: اهمیت توجه به هوش هیجانی در نوجوانان نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است و باید مولفه‌های گوناگون آن مانند سلامت عمومی، خودکارامدی، خودتنظیمی و عزت نفس تقویت گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین ارتباط میان هوش هیجانی با سلامت عمومی، خودکارامدی، خودتنظیمی و عزت نفس دانش‌آموزان پایه دوم متوسطه دبیرستان‌های دولتی شهر اصفهان بود.روش‌ها کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش مقطعی بر روی 240 دانش‌آموز دوره دوم متوسطه دوم شهر اصفهان در سال 1394 انجام گردید. آزمودنی‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های دموگرافیک، هوش هیجانی shiring، سلامت عمومی goldberg، خودتنظیمی، خودکارامدی عمومی sherer (sherer general self-efficacy scale یا sgses) و عزت نفس coopersmith (coopersmith self-esteem inventories یا csei) را تکمیل نمودند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی pearson، spearman و independent t در نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: بر اساس آزمون همبستگی، هوش هیجانی با خودکارامدی (001/ 0 = p)، عزت نفس (001/ 0 = p) و سلامت عمومی (001/ 0 = p) ارتباط معنی‌داری داشت، اما ارتباط آن با خودتنظیمی معنی‌دار نبود (221/ 0 = p).نتیجه‌گیری: توجه به بهبود هوش هیجانی با توجه به جنسیت می‌تواند در بهبود مهارت‌های خودکارامدی، عزت نفس، سلامت عمومی و مهارت خودتنظیمی برای تدوین برنامه‌های آموزشی دانش‌آموزان حایز اهمیت باشد.