شناسایی مولفه‌های توانمندسازی فردی و چابکی سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بررسی روابط بین آن‌ها

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی مولفه‌های توانمند‌سازی فردی و چابکی سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بررسی روابط بین آن‌ها بود.روش‌ها: پژوهش به روش توصیفی- همبستگی و بر اساس هدف، از نوع توسعه‌ای- کاربردی صورت گرفت. پژوهش حاضر ترکیبی از مطالعات کتابخانه‌های میدانی و نظرسنجی از خبرگان بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1395 به تعداد 25000 نفر تشکیل داده که با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران، اعضای نمونه به صورت تصادفی ساده به تعداد 265 انتخاب گردید. از دو پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شده که در مقیاس لیکرت تدوین و پایا گردید (ضریب cronbach’s alpha توانمندی فردی = 0/94 و چابکی سازمانی = 0/97) و همچنین، نرم‌افزارهای amos و spss استفاده شد.یافته‌ها: علاوه بر مولفه‌های موجود در توانمندسازی فردی (احساس معنی‌دار بودن، احساس شایستگی، احساس خودمختاری، احساس تاثیرگذاری، احساس اعتماد) و چابکی سازمانی (رهبری و مدیریت، فرهنگ، نوآوری، استراتژی، تغییر و یادگیری، ساختار سازمانی، فن‌آوری اطلاعات، انسجام و یکپارچگی، استفاده از فرصت‌های بالقوه، ارزش‌های مشترک)، مولفه‌های حاصل از مطالعات میدانی و نظرسنجی خبرگان (احساس آرمان‌گرایی، احساس مشارکت، احساس خودکنترلی و احساس خلاقیت) و چندپیشگی، قادر به پیش‌بینی هر یک از متغیرها شد.نتیجه‌گیری: توانمندی فردی در تحقیق کنونی تاثیر مثبت و معنی‌داری بر روی چابکی سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دارد.