تبیین رابطه فلات‌زدگی شغلی با بی‌تفاوتی سازمانی و تمایل خروج از خدمت کارکنان

       هدف این مقاله بررسی پدیده فلات‌زدگی شغلی و رابطه آن با بی‌تفاوتی سازمانی و تمایل به خروج از خدمت کارکنان شرکت بیمه ایران است. روش تحقیق این پژوهش مبتنی بر مطالعات کمی و از نوع پیمایش است. پرسشنامه‌های استاندارد فلات‏زدگی شغلی، تمایل به خروج از خدمت کارکنان و بی‌تفاوتی سازمانی میان 355 نفر از کارشناسان شرکت بیمه ایران توزیع شد. به جهت گستردگی زیاد جامعه اماری و تجمع کارشناسان بیمه در دفتر مرکزی پرسشنامه در ستاد مرکزی شرکت که در تهران مستقر است توزیع شد. داده‌ها جمع‌آوری و با رگرسیون و anova تحلیل گردید. برای اعتبار سازه از آزمون تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد، شاخص کفایت نمونه پرسشنامه (kmo) برای مولفه‏ی فلات زدگی شغلی، مقدار 786/0 بوده است که نشان‌دهنده اعتبار سازه‌ای مناسبی است. برای بررسی پایایی پرسشنامه‌ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج به ترتیب 88%، 85 %  و79% برای فلات زدگی شغلی، تمایل خروج از خدمت و بی تفاوتی بوده است. نتایج این پژوهش وجود فلات‌زدگی شغلی در میان کارکنان شرکت بیمه ایران را نشان می‌دهد، اما برخلاف انتظار این پدیده رابطه زیادی با تمایل خروج از خدمت کارکنان نداشته، اما با متغیر بی‌تفاوتی سازمانی رابطه قوی را نشان می‏دهد.