طراحی مدل مفهومی برای توسعه نوآوری باز در پارک های علم و فناوری با استفاده از تحلیل عاملی

نوآوری باز جریان هدفمند دانش برای سرعت بخشیدن به نوآوری داخلی و گسترش بازار با استفاده از نوآوری خارجی است. امروزه ضرورت بکارگیری نوآوری باز برای افزایش توان رقابتی شرکت ها در بازارهای داخلی و خارجی به عنوان موضوعی جدید احساس می شود. پارک های علم و فناوری با تحت پوشش قرار دادن شرکت های دانش بنیان نقش بزرگی را در بوجود آوردن نوآوری در عرصه های مختلف یک کشور ایفا می کنند. با توجه به ضرورت نوآوری در این نوع سازمان ها، پارک ها باید برای فراهم کردن بستری برای بکارگیری نوآوری در موسسات مستقر خود بپردازند. یکی از راه های رسیدن به موفقیت در این راه اجرای نوآوری باز می باشد. بر این اساس این پژوهش درصدد طراحی مدلی جهت توسعه نوآوری باز در پارک های علم و فناوری می باشد. جهت طراحی مدل، ابتدا با بررسی ادبیات پژوهشی و نظر خواهی از 126 نفر از محققان و صاحبنظران در دانشگاه ها و پارک های علم و فناوری، ابعاد نوآوری باز مورد شناسایی گردید. سپس از طریق اعتبار سنجی با استفاده از نظرات 45 تن از مدیران، معاونان و کارشناسان پژوهشی شرکت های مستقر در پارک علم و فناوری مدل توسعه نوآوری باز تدوین گردید. مدل بیان شده در این پژوهش شامل چهار نقش تسهیل گری، نقش حمایتی، نقش تنظیم گری و نقش شناختی-هنجاری برای ایجاد نوآوری باز در پارک های علم و فناوری و 19 نقش فرعی می باشد. در ادامه این پژوهش مدل استخراج شده با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. محاسبات با استفاده از نرم افزار spss18 و lisrel8.8 انجام گرفته است.