تاثیر دورکاری بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان در زمان محدودیت‌های بیماری کرونا (مورد مطالعه: دانشگاه سیستان و بلوچستان)

کرونا حقیقت ناخوشایندی است که دورکاری یکی از پیامدهای آن از منظر سازمانی می‌باشد. به نظر می‌رسد که اگر الگوی مناسبی برای دورکاری وجود داشته باشد، می‌تواند به کاهش فرسودگی شغلی کمک کند و تهدید کرونا را به یک فرصت تبدیل کند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر دورکاری بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه سیستان و بلوچستان در زمان محدودیت‌های بیماری کرونا انجام شده ‌است. مطالعه حاضر از منظر هدف، پژوهشی کاربردی می‌باشد که با روش آمیخته صورت گرفته است. همچنین، از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده‌ها یک پژوهش پیمایش مقطعی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 13 نفر از خبرگان تجربی و نظری در حوزه مورد مطالعه می‌باشد. در بخش کمی نیز از دیدگاه 70 نفر از کارکنان دانشگاه سیستان و بلوچستان استفاده شده است. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ‌ساختار یافته و پرسشنامه محقق ‌ساخته است. برای اعتبارسنجی بخش کیفی ضریب هولستی محاسبه و مقدار آن 0.717 بدست آمد. برای روایی سنجی بخش کمی نیز روایی محتوایی و روایی همگرا محاسبه شد. برای سنجش پایایی نیز آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه گردید. آلفای کرونباخ پرسشنامه کلی 0.856 بدست آمد. برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش تحلیل محتوایی با نرم‌افزار maxqda، مدل‌سازی ساختاری-تفسیری با نرم‌افزار micmac و در بخش کمی از حداقل مربعات جزئی با نرم‌افزار smart pls استفاده شده ‌است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که ساختار سازمانی دانشگاه و زیرساخت‌های اجرای دورکاری، قدرت نفوذ بالایی داشته و از طریق تدوین استراتژی دورکاری بر آموزش نظام‌مند دورکاری و خط‌مشی اجرایی دورکاری تاثیر می‌گذارند و این عوامل نیز به صورت معناداری موجب تعادل کار و زندگی در دوران همه‌گیری کرونا می‌شوند.

the effect of telework on reducing staff burnout during covid-19 restrictions (case study: sistan and baluchestan university)

corona is an unpleasant fact that telecommuting is one of the consequences of an organizational perspective. it seems that if there is a good pattern for telecommuting, it can help reduce burnout and turn the corona threat into an opportunity. in this regard, the present study aimed to investigate the effect of telework on reducing burnout in sistan and baluchestan university staff during the limitations of corona disease. the aim of this study is applied research that has been done by the mixed method. also, in terms of method and time frame of data collection, it is cross-sectional survey research. the statistical population in the qualitative section includes 13 experimental and theoretical experts in the field. in the quantitative part, the views of 70 employees of sistan and baluchestan university have been used. data collection tools were semi-structured interviews and researcher-made questionnaires. content analysis, structural-interpretive modeling, and partial least squares were used to analyze the data. the results of this study show that the organizational structure of the university and the infrastructure of telecommuting have a high power of influence and the development of telecommuting strategy affects systematic telecommuting education and telecommuting executive policy and these factors also significantly balance work and life during covid-19 illness.