تحلیل فلسفی نظریه های مدیریت دولتی در چارچوب پارادایم های جامعه شناختی

سیر تحول نظریه های مدیریت دولتی از دوران مدیریت دولتی مدرن تا عصر حاضر را می توان در چارچوب نظریه های مدیریت دولتی کلاسیک ، مدیریت دولتی نوین،  خدمات عمومی نوین و حکمرانی  خوب   طبقه بندی نمود. در مقاله حاضر تلاش بر آن است تا ضمن تبیین  مبانی هستی شناسی ، معرفتی شناسی ، انسان شناسی و روش شناسی نظریه های مدیریت دولتی ، این نظریه ها در پیوستار  جامعه شناسی نظم تا جامعه شناسی تغییر بنیادی و عینی گرایی تا ذهنی گرایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند . با  کنکاش در سیر تحول  مبانی هستی شناسی ، معرفت شناسی ، انسان شناسی و روش شناسی پارادایم ها یا شبه پارادایم های مدیریت دولتی می توان اظهار داشت که در گفتمان و پارادایم های مدیریت دولتی سنتی یا کلاسیک ، مدیریت دولتی نوین یا همان نهضت های مدیریت گرایی ،  گزاره های عینی گرایی ، اصالت تجربه ، انسان سلسله مراتبی و فرمانبردار و روش شناسی قانون بنیاد با جهت دهی بر تعمیم اصول و نظریه های مدیریت دولتی فراسوی مرزهای زمانی و مکانی جوامع مورد توجه قرار گرفته است. پارادایم های خدمات عمومی نوین ، حکمرانی خوب و مدیریت ارزش عمومی هر چند در بخش های کارکردی و فنی متاثر از جامعه شناسی کار کرد گرا هستند، اما در بعد هنجاری و ارزشی در چارچوب پارادایم های جامعه شناختی متمایل به جامعه شناسی تفسیری بوده  و در عین حال  بر نظم دهی و ثبات نسبی توام با تغییرات محدود و کنترل شده متمرکز هستند. نظریه های  انتقادی و مدیریت دولتی  فرا مدرن  با تاکید بر گزاره های فرا عینی گرایی ،ساختارهای منعطف و آزاد،  رابطه بین الاذهانی، فرا تجربه گرایی، پذیرش حق انتخاب آگاهانه و رهایی بخشی در چارچوب پارادایم انسان گرایی بنیادی مورد بررسی قرار می گیرند.

philosophical analysis of public administration theories in the framework of sociological paradigms

public management theory in the field of public administration has been influenced and dominated by the knowledge of political science, economics, law, behavioral sciences, and social psychology in the late nineteenth and early twentieth centuries. since the emergence of theoretical and applied knowledge of public management, theories of public management have been classified and introduced within the same paradigms and theories of classical public management, managerialism or new public management, good governance, new public service, public value management, and so on. this article aims to explore the main paradigms and theories of public management within the framework of barl and morgan. contemporary theories of public management, under the titles of classical public management paradigm, bureaucratization, managerialism or new public management, have to a large extent roots in functionalist sociology and carry values of objectivity, hierarchical obedience, positivist epistemology, and a tendency towards universalizing theories of public management beyond cultures, emphasizing the preservation of the existing state. modern orientations in public management, with a focus on human-centricity by shifting attention from economics to culture and cognitive processes, carry values of mentalism, inter-mental relationships, meta-positivism, voluntarism, and conscious choice of actors, and emphasize the space of interpretation, discourse, and social constructions.introduction the history of science has witnessed numerous revolutions, leading to the replacement of old perspectives with new ones, a phenomenon referred to by thomas kuhn as paradigm shift (kuhn, 1995). a paradigm is the broadest accepted unit in a scientific field that distinguishes scientific communities and defines what should be studied, the probable questions, and how to answer them (nargesian, 2007: 157).management, as a social science, is not exempt from this rule and has experienced multiple transformations throughout history. public management is a combination of theory and practice. according to estilman (1980), there is no specific point in history for its theoretical aspect, but its practical aspect dates back as far as human existence (lamidi, 2015: 1). various authors and researchers argue whether public management is a science or an art. while many accept management as an art, a few researchers such as anderson (2002), shafritz (2006), and others believe it to be purely a science (cavalcante, 2019). in its true sense, public management can be considered a collection of interdisciplinary theories and functions designed to enhance the understanding of the relationship between the government and society (azimi farzam, 2019: 191).although discussions on the diversity and identity crises of existing perspectives in management research are prevalent, the truth is that by examining and researching the approaches to public management, it is possible to arrive at a typology of the evolution of public management theories from a paradigmatic perspective. a paradigm refers to a comprehensive and pervasive pattern and structure of dominant mindsets and scientific commitments that encompasses the assumptions, concepts, methods, tools, and foundations accepted by scholars in a specific period, establishing a framework that entails insight into existence, knowledge of it, and a particular interpretation of humans in a historical period, setting the overall direction for research and evaluation criteria in a particular era (khoramshad nozari, 2017: 53). as mentioned earlier, paradigms are constantly changing, and the changes within them are based on a return to ground zero, where everything is recreated anew in the new paradigm (kuhn, 1995).