تاثیر آگاهی امنیتی بر پیروی از مقررات امنیتی از سوی کاربران دورکاری در دوره همه‌گیری بیماری کووید19

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آگاهی امنیتی بر پیروی از مقررات امنیتی از سوی کاربران دورکاری در دوره همه‌گیری بیماری کووید19 با استفاده مدل باور سلامتی (hbm) است. کاربرانی که پس از همه‌گیری این بیماری، تجربه دورکاری در سازمان‌ها در شهر تهران داشتند، به عنوان جامعه آماری این پژوهش انتخاب شدند و 288 نفر، پرسشنامه پژوهش را تکمیل و در آن مشارکت کردند. نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس اطلاعات و فرضیه‌های پژوهش با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد تحلیل و آزمون قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان دادند که آگاهی امنیتی به طور مستقیم بر پیروی از مقررات امنیتی در سازمان‌ها توسط پرسنل دورکار تاثیر  ندارد، اما بر نگرانی حریم خصوصی و انتظارات امنیتی آن‌ها اثرگذار است و این دو مورد می‌توانند منتهی به تبعیت بیشتر پرسنل دورکار از مقررات و سیاست‌های امنیتی در سازمان‌ها شود.